پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

شفاعت از اصول مسلم اسلام است كه همه طوايف و فرق اسلامي به پيروي از آيات قرآن و روايات، آن را پذيرفته‌اند هرچند درنتيجه شفاعت با هم اختلاف‌نظر دارند. شفاعت اين است كه انسان گرامي كه نزد خداوند از قرب و مقامي برخوردار است ، از خداوند متعال خواهان بخشودگي گناهان و يا ارتقاء درجه انساني ديگر است. شفاعت حق مختص خداوند و راهي به‌سوي كمال است و بدون اذن او كسي حق شفاعت نمي‌يابد. شفاعت نه تشويق به گناهان و نه چراغ سبز براي معاصي، نه عامل عقب‌افتادگي و نه چيزي شبيه پارتي‌بازي در جوامع دنياي امروز، بلكه يك مسئله مهم تربيتي است كه مي‌تواند در سرنوشت انسان سازنده و آثار مثبت گوناگوني داشته باشد. در منطق اسلام شفاعت موضوع بي‌قيدوشرط نيست، بلكه قيود و شرايطي ازنظر جرمي كه درباره آن شفاعت مي‌شود از يك‌سو ، شخص شفاعت شونده از سوي ديگر و شخص شفاعت كننده از سوي سوم دارد كه براي رسيدن به مقام شفاعت بايد همه اين شرايط در كنار هم فراهم شوند. به اجماع همه علماي اسلام در روز قيامت شفاعت براي پيامبر اعظم  و هر كس كه خداوند به او اذن شفاعت داده ثابت است و كسي منكر اين نيست مگر آنكه معاند است ، يا از قرآن و معارف اسلامي بي‌خبر است.