پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عبوديت از ريشه ي «عبد» و به مفهوم خضوع است و در معاني چون اطاعت و پرستش استعمال ميشود قرآن ونهج البلاغه به عنوان دومنبع ارزشمندمعارف اسلامي، هدف ازآفرينش انسان راعبادت وبندگي، براساس عهدوميثاق الهي ميدانند، اماآنچه مهم است؛همراهي اين اعتقاد با باوربه ربوبيت والوهيت خداوند جهت اطاعت ازفرامين الهي است.تعبد و اطاعت ، فلسفه عبوديت و بندگي انسان است كه در آيات قرآن به شكل طولي ، چند امراست كه اهداف ابتدايي و مياني و غايي خلقت انسان شمرده مي شوند از جمله آنها اموري چون عبادت،آزمايش،كرامت، خلافت ورحمت است زيرا خداوند به صراحت بيان ميكند كه هدف آفرينش انس وجن، بندگي خدا است وبه فرموده پيامبر اسلام«صلي الله عليه وآله»بنده براي اطاعت آفريده شده نه براي تكبر وطمع ورزيدن درعبادت كه دراين صورت،عبادت يا ازسرترس وميل به دريافت پاداش است؛وياجنبه تجارت به خود ميگيرد وفلسفه آفرينش انسان رادربرندارد و اگربه فرموده «علي عليه السلام»،خداوندراشايسته پرستش بداند،متعالي است و انسان را به مقام قرب نزديك خواهد نمود.پس بنده بايد تعبد محض باشد وفرامين مولارا بي چون و چرا انجام دهد. اين ا هدف ازطريق بعثت انبياء و ايجاد فطرت در نهاد انسان تعبيه شده به طوري كه بنده اذعان به مملوكيت خود دربرابرمالك مطلق ،پيداميكند هرچندهدف غايي نيست، بلكه هدف متوسط خلقت انسان است زيرا با توجه به آيات ديگرفلسفه عبادت و بندگي خداوند، بدست آوردن ملكه تقوا و فلاح و رسيدن به قرب و رحمت الهي است و انسان كامل به اين صورت متخلق به صفات الهي خواهد شد.مسائلي كه اين پژوهش به دنبال كشف آن ميباشد، بررسي آيات قرآن كريم و فرازهاي نهج البلاغه، براي دريافت مباني بندگي حقيقي و شناخت موانع مهلك آن وتحقق عبوديت وشكوفايي فطرت وپرهيزاز مظاهر بردگي شيطان و پيروي از هواي نفس ميباشدوقرارگرفتن درصراط مستقيم اثرمهم بندگي خداست