پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ولايت مطلق از آن خداي متعال است. خدايي كه بر همه موجودات و عالم وجود تسلط دارد و همه چيز در قبضه قدرت اوست طبق آيات قرآن كه ولايت تكويني و تشريعي خدا را، براي - پيامبر اسلام )صلي الله عليه و آله و سلم( و اولي الامر در محدوده پايين تري اثبات مي كند، تا با تشكيل حكومت اسلامي و پياده كردن احكام الهي منويات خدا يكتا را برآورده سازند. ولايت به معناي سرپرستي و زعامت جامعه اسلامي پس از پيامبر )صلي الله عليه و آله و سلم( و امامان معصوم )عليه السلام( به علماء و فقهاي واجد الشرايطي مي رسد كه شايستگي تصدي اين منصب را براي اداره و هدايت جامعه اسلامي داشته باشند. پذيرش و ميثاق با حكومت اسلامي بر همگان لازم و واجب است. در رساله حاضر به شناخت كاركردهاي پذيرش ولايت الهي در دو بعد حكومتي و غير حكومتي از منظر قرآن و نهج البلاغه پرداخته شده است. از مهم ترين كاركردهاي پذيرش ولايت در بعد حكومتي: حفظ نظام جامعه اسلامي، اجراي قوانين اسلامي، عدالت و امنيت در همه شئون، عزت و استقلال مسلمانان، حفظ وحدت و زمينه سازي براي اصلاح جهاني است. در بعد غير حكومتي نيز از برجسته ترين كاركردهاي پذيرش ولايت ايمان و تقوا و زندگي بر طبق گفتار و رفتار شايسته است. در اين بعد علاوه بر كاركردهاي يادشده، كاركردهاي اجتماعي ديگري از قبيل: تقويت ساختار اجتماعي، رعايت حقوق ديگران و جلوگيري از ظلم و ستم و تجاوز است. عدم پذيرش ولايت الهي در جامعه اثرات منفي و جبران ناپذيري دارد بنابراين آسيب هاي عدم - پذيرش ولايت در جامعه نيز در دو بعد يادشده مورد بررسي قرار گرفته است. از جمله: رهبري جامعه بدست زمامداران و تأثير آن در انحراف در طرز فكر و راه و روش زندگي، تسلط دشمنان خدا بر مسلمانان، جدايي دين از سياست، وجود بدعت در دين و ايجاد تفرقه و نفاق بين مسلمانان است. در آسيب هاي غير حكومتي نيز: عدم رعايت تقوا، رواج دنيا گرائي و ضد ارزش ها و بي عدالتي و تبعيض در جامعه، منزوي شدن علماي دين و ظلم به زير دستان جامعه. نتيجه اينكه با بررسي اين امور مي توان جامعه اي مترقي و كمال گرا داشت تا براي برپائي حكومت جهاني حضرت مهدي )عج( و اصلاح كل بشريت برنامه ريزي كرد. واژگان كليدي: كاركرد، اجتماع، پذيرش، ولايت، آسيب، قرآن، نهج البلاغه