پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده زبان شناسي ،مطالعه ي علمي زبان است ،ودر يك بخش بندي ،به سنتي ،تاريخي ،تطبيقي،وتوصيفي(ساخت گرا)تقسيم مي شود.زبان شناسي توصيفي داراي بخش هاي آوا شناسي،واج شناسي،دستور ومعنا شناسي است كه بخش معنا شناسي آن ،همان معنا شناسي مورد نظر اين پژوهش است. معنا شناسي به دنبال مطالعه وبررسي شرايط توليد معنا ودريافت آن نزد خواننده است.ودر واقع،خواننده اثر رابه عنوان توليد دستور زباني وگرامري نگاه نمي كند ودر نگاهي نوبه مطالعه ي فرهنگ واژه وجهان بيني حاكم برآن مي پردازد. با ارزيابي برخي از مكاتب مهم معنا شناسي ،مي توان گفت :مكتب بن (=قومي وفرهنگي)با تكيه برروش ايزوتسو ،مناسب ترين مكتب در معنا شناسي آيات قرآن است .از آن جا كه روش ايزوتسو روش تدوين شده اي ندارد اين پژوهش بر اساس مكتب بن وروش ايزوتسو وبه ياري ديگر مباحث معنا شناسي ،معناشناسي حب را درسه گام (1-معنا شناسي واژگاني 2-ميدان هاي معنا شناسي و3-مطالعات متني)انجام مي دهد. .نتيجه ي بررسي معنا شناسي واژگاني حب (گام نخست )بر پايه ي معناي اساسي وبا مطالعه جهان بيني عرب ها در پيش از اسلام ،اين است كه حب به معناي كشش وانجذاب دروني به سمت محبوب همراه با معرفت است.ودر گام دوم،ميدان هاي معنا شناسي حب در قرآن(واژ ه ها وعبارت هاي هم معنا ومترادف ،واژ ه ها وعبارت هاي متضاد،واژ ه ها وعبارت هاي مرتبط از لحاظ فعاليت وانفعال ،وواژه هاي ملازم)گستردگي ميدان معنا شناسي حب در قرآن وچگونگي گستردگي آيات در ميدان را بيان مي كند. در گام سوم ،مطالعات متني حب ،تعريف حب (محبت)وواژه هاي كليدي وكانوني وجهان بيني حب براساس روش معنا شناسانه بود. بر اين اساس ،تعريف حب از ديد گاه معنا شناسانه عبارت است از:«كشش وانجذاب نفس به سمت الله با ايمان به خدا واز روي معرفت وشناخت بدون هيچ تنفر وبغضي وهمراه با اعتقاد به وحدانيت خدا ونفي هر شريكي در مقام محبت ،همراه با اطاعت وفر مانبرداري» در جهان بيني حب در قرآن ،محبوب الله است كه توحيد اواز مهمترين واژه هاكه جهان بيني توحيد محور قرآن را متصور مي سازد. واژه هاي تحقيق:معنا شناسي وحب كليد واژ ه ها:زبان شناسي ،معنا شناسي،ايزوتسو،مكتب بُن،حب،ميدان هاي معنا شناسي،مطالعات متني وفرامتني