پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده حجاب و عفاف پيش از آنكه يك مسئله فقهي و شرعي باشد، يك فرهنگ است كه گسترش آن نيازمند برنامه‌ريزي طولاني مدت است. اين مهم گرچه بر عهده تك‌تك نهادهاي فرهنگي و اجتماعي است ولي در اين ميان جايگاه رسانه از ارزش و اهميت بيشتري برخوردار است و در اين جهت آسيب‌شناسي سياست‌ها و عملكردهاي گذشته رسانه ملي، در جهت ترويج فرهنگ حجاب و عفاف و يافتن راه‌كارهايي در اين جهت امري ضروري است. نكته ديگري كه از آن نبايد غافل شد اين است كه رسانه هميشه نبايد تابعي از سطح متوسط جامعه باشد؛ بنابراين اين گفته كه چون هنوز در جامعه مسئله حجاب حل نشده، پس نبايد رسانه در اين زمينه كاري انجام دهد، سخني غيرمسئولانه و خطاست. رسانه جمعي تلويزيون خود يك‌نهاد فرهنگي و رسالت آن ترويج فرهنگ اصيل حجاب و عفاف تصحيح باورها و گرايش‌هاي غلط اجتماعي است. رسانه ملي موظف است علاوه بر توجه به نيازهاي مخاطب و برآورده كردن آن در برنامه‌سازي باورهاي ديني و سنّت‌هاي پسنديده جامعه را مبناي برنامه‌سازي قرار دهد و در اين راه تعامل گروه‌هاي برنامه‌سازي با مراكز پژوهشي ديني و نيز ارتباط با مراجع عظام تقليد كارساز خواهد بود. همچنين در اين ميان ضروري است مراكز حوزوي و دانشگاهي با همكاري اصحاب رسانه جهت تدوين فقه رسانه‌اي در زمينه‌هاي مختلف از جمله حجاب و رابطه زن و مرد كه از مباحث بنيادين و كليدي است تلاش و همت جدي داشته باشند تا در پرتو آن بسياري از ابهامات برطرف شده و جلوي اعمال سليقه و نظرهاي شخصي گرفته شود. مباحث اين پايان نامه در سه بخش تدوين شده است كه شامل؛ بخش اول؛ كليات، مفاهيم و مباني است كه شامل فصول زير مي‌باشد؛ فصل اول؛ كليات تحقيق، فصل دوم؛ مفاهيم، فصل سوم؛ مباني، فصل چهارم: مباحث تكميلي است. بخش دوم؛ آثار مثبت و آسيب‌هاي رسانه در گسترش عفاف و حجاب است كه شامل؛ فصل اول؛ تأثير مثبت رسانه در خصوص حجاب، فصل دوم؛ آسيب‌هاي رسانه در خصوص حجاب است. بخش سوم؛ راهكارها و پيشنهادات ترويج و گسترش حجاب و عفاف در رسانه است كه شامل؛ فصل اول؛ مسئوليت حكومت اسلامي در مسئله حجاب و ضرورت دخالت آن، فصل دوم؛ مستندات فقهي جواز دخالت حكومت در مسئله بي‌حجابي، فصل سوم؛ راهكارهاي فقهي، فصل چهارم؛ راهكارهاي اخلاقي، فصل پنجم؛ راهكارهاي فرهنگي است. كليدواژه‌ها؛ حجاب، رسانه، فقه.