نشست علمی پژوهشی «سیره علمی و عملی امام رضا علیه السلام در معرفی قرآن » با حضور سرکار خانم مریم سعیدی، از اساتید حوزه و دانشگاه و 70 نفر از طلاب در تاریخ چهارشنبه 17اردیبهشت 1404 در مدرسه علمیه تخصصی حضرت زینب کبری علیها السلام، برگزار شد.
خانم سعیدی در ابتدای نشست، حدیثی از امام رضا علیه السلام در وصف قرآن بیان کردند: الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ في صفةِ القرآنِ ـ : هُو حَبلُ اللّه ِ المَتينُ ، و عُروَتُهُ الوُثقى ، و طَريقَتُهُ المُثلى ، المُؤدِّي إلَى الجنّةِ، و المُنجي مِن النارِ ، لا يَخلُقُ علَى الأزمِنَةِ ، و لا يَغِثُّ علَى الألسِنَةِ ، لأنّه لم يُجعَلْ لزَمانٍ دونَ زَمانٍ ، بل جُعِلَ دليلَ البُرهانِ ، و الحُجَّةَ على كُلِّ إنسانٍ ، لا يَأتيهِ الباطِلُ مِن بَينِ يَدَيهِ و لا مِن خَلفِهِ تَنزيلٌ مِن حَكيمٍ حَميدٍ .
امام رضا عليه السلام ـ در وصف قرآن ـ فرمود : قرآن ريسمان محكم خدا و دستگيره استوارترِ او و راه برتر اوست كه به بهشت مى كشاند و از آتش مى رهاند و با گذر زمانها كهنه نمى شود و زبانهاى گوناگون، آن را به انحطاط و تباهى نمى كشاند؛ چرا كه قرآن براى زمان خاصّى قرار داده نشد؛ بلكه به عنوان راهنماىِ به سوى برهان و حجّت بر هر انسانى در نظر گرفته شده است. نه از پيش رو و نه از پشت سرش باطل به آن راه نيابد، فرود آمده از سوى حكيمى ستوده است.ایشان در بیان تازگی قران اشاره کردند، آیت الله جوادی آملی که 80 جلد کتاب نوشتند گاهی اوقات که به آیه ای می¬رسند می¬گیند سبحان الله من قبلا این آیه را دیده بودم!!
در ادامه کارشناس محترم در معرفی سیره امام رضا علیه السلام فرمودند: شخصی در یک سفر کل رفتار امام را بررسی کردند، برنامه قرآنی ایشان اینگونه بود که در طول روز قرآن را از رو و در طول شب از حفظ می¬خواندند و وقتی به آیات بشارت و امید می¬رسیدند شادمان و در آیات عذاب غمگین می¬شدند. دیگر اینکه ایشان در سه روز قرآن را ختم می¬کردند و می¬فرمودند من زودتر هم می¬توانم قران را ختم کنم ولی چون می¬خواهم در آیات قرآن تدبر کنم، ختم سه روز طول می¬کشد و همچنین ایشان در موقعیت¬های گوناگون سوره های مختلف و اذکاری را تلاوت می¬کردند.
خانم سعیدی در تاکید مانوس بودن ایشان با قرآن به سخنان یارانشان اشاره کردند که می¬گفتند: ما ندیدیم، چیزی از امام رضا علیه السلام سوال کنیم و ایشان با قرآن جواب ندهند که حتی مامون نیز به این حقیقت اعتراف کرده است. و در پایان به نمونه ای از احتجاجات ایشان اشاره کردند: شخصی به نام زید که برادر امام رضا علیه السلام بود، می¬خواست بر علیه مامون قیام کند که در این راه کارهای غیرعاقلانه ای انجام داد و توسط مامون بازداشت شد، او را نزد امام رضا علیه السلام آوردند، امام با ایشان احتجاج می¬کند که زید تو فکر می¬کنی چون پسر امام کاظم علیه السلام هستی در آتش سوزانده نمی¬شوی که اینچنین ظلم می¬کنی، در صورتی¬که کسی فرزند امام کاظم محسوب می¬شود که عملش مثل امام باشد و در تایید آن به پاسخ قرآن در نجات پسر نوح علیه السلام اشاره کردند که ای نوح صرف پسر نوح بودن او، از اهل تو حساب نمی¬شود، اهل تو کسی است که از دین تو باشد نه از خانواده تو باشد.
