در تاریخ 14/12/1403 نشست پژوهشی با عنوان عوامل فرهنگی کاهش فرزندآوری توسط خانم زهرا حسینخانی و با حضور طلاب در سالن اجتماعات مدرسه برگزار شد.
ایشان در ابتدا گفتند: عوامل زیادی در کاهش فرزند آوری نقش دارند من جمله عوامل اجتماعی، اقتصادی و ...اما نتایج نشان می‌دهد که عوامل فرهنگی تاثیر بیشتری نسبت به عوامل اجتماعی و عوامل اقتصادی دارد. زنان، تأثیرپذیری بیشتری از عوامل فرهنگی نسبت به مردان دارند. زیرا؛ با افزایش میزان تحصیلات، میل فرزندخواهی کاهش می‌یابد و شکاف نسلی و تحصیلات در کاهش یا افزایش میل به فرزندآوری نیز تأثیر دارند. همچنین افکاری مانند: عقب‌ماندن از مد و به‌روزبودن، به‌هم‌خوردن زیبایی ظاهری زن، بی‌کلاسی فرزند بیشتر داشتن، تمسخر و ملامت اطرافیان و …که عمدتاً تحت تأثیر فرهنگ مدگرایی هستند، جزء هنجارهای فرهنگی محسوب می‌شوند.
ایشان در ادامه گفتند: رابطه کاملاً معناداری میان فردگرایی، دینداری، سکولاریسم و ارزشهای خانوادگی در ایران وجود دارد؛ بهاین معنا که هر چه میزان دینداری شهرها بیشتر، سطوح سکولاریسم و فردگرایی کمترو میزان توجه به ارزشهای خانوادگی بیشتر است، در نتیجه نرخ باروری در آن شهرها نیز بیشتر است و برعکس، دینداری کمتر، سکولاریسم و فردگرایی بیشتر و توجه به ارزشهای خانوادگی کمتر، با نرخهای پایین باروری رابطهای مثبت و همسو دارند. بنابراین، تأکید بر ارزشهای اسلام، که بر استحکام و تداوم خانواده، به عنوان شاخصی از سلامت جامعه تأکید دارد، میتواند اقدامی برای جلوگیری از رشد بیرویه شاخصههای فردگرایی، سکولارسیم و تغییر ارزشهای خانوادگی باشد.
ایشان در پایان افزود: برای حل این موانع می‌توان با استفاده از برنامههای مختلفی که در جهت حفظ و نیز تقویت وضع موجود، در شهرها و استان‌هایی که از میزان باروری بالاتری برخوردارند، برای افزایش باروری و یا جلوگیری از کاهش بیشتر آن استفاده کرد. برای مثال می‌توان به واسطه تبلیغ در رسانههای مختلف از جمله صدا و سیما و یا آموزش در مدارس و دانشگاهها، حوزههای علمیه و نیز در اجتماعاتی که تحت نظر رهبران دینی هدایت می‌شوند، صورت پذیرد.
