در این جلسه بگوندی جو، با اشاره به اینکه آرایشهای نوظهور به سبکها و تکنیکهای جدیدی اطلاق میشود که با استفاده از محصولات و روشهای مدرن، ظاهری متفاوت و جذاب به چهره میبخشند اظهار داشت: برخی از این روشها، مانند کاشت مژه، مو، ابرو و تاتو، از نظر شرعی و عرفی بدون اشکال هستند. اما آرایشهایی که لایهای روی سطح پوست ایجاد میکنند، مانند کاشت ناخن، مژه مصنوعی و استفاده از ابرو و موی مصنوعی، به دلیل ایجاد مانع برای رسیدن آب، ممکن است موجب اشکال در انجام وضو و غسل شوند.
در ادامه یاری ناقد و مدرس حوزه افزود: از گذشته تاکنون، زیبایی و آراستگی بخشی جداییناپذیر از زندگی زنان بوده است.
وی بیان کرد: معیارهای زیبایی در طول زمان تغییر کردهاند و امروزه روشهای جدیدی در آرایش وجود دارد که گاه با دیدگاههای مذهبی در تضاد تلقی میشود. با این حال، اسلام همواره بر زیبایی و آراستگی تأکید داشته است. چنانکه امام حسن علیهالسلام میفرمایند: «إنَّ اللَّهَ جَمیلٌ و یُحِبُّ الجَمال» (خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد). همچنین پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله توصیه کردهاند که دختران را با لباسهای زیبا و زیورآلات آراسته کنید.
مدرس حوزه تصریح کرد: با توجه به این توصیهها، توجه زنان به زیبایی امری طبیعی و فطری است. در جوامع امروزی که ارزش زنان را تا حدی به ظاهر آنان مرتبط میدانند، استفاده از لوازم آرایشی میتواند به افزایش اعتمادبهنفس آنان کمک کند. از سوی دیگر، تغییرات اجتماعی و پیشرفتهای روز، سبکهای جدید آرایش را به همراه داشته است. بنابراین، پذیرش و استفاده از این تغییرات، تا زمانی که در چارچوب شرعی و اجتماعی قرار گیرد، نهتنها مانعی ندارد بلکه پاسخی به نیاز طبیعی زنان به زیبایی است.
در پایان جاهدی مدرس حوزه با بیان اینکه اسلام زیبایی و آراستگی را تشویق کرده، اما در چارچوب اصول شرعی، خاطرنشانکرد: معیارهای زیبایی در طول زمان تغییر میکنند، اما این تغییرات نباید موجب تضاد با احکام دینی شوند. توصیههای اسلامی درباره آراستگی زنان بر حفظ تعادل میان زیبایی و رعایت حدود شرعی تأکید دارد. در نتیجه، روشهای نوین آرایشی تا زمانی که مانع انجام واجبات دینی نشوند، مورد تأییدند و میتوانند به افزایش اعتمادبهنفس و حس رضایت افراد کمک کنند.
ایشان با تلاوت آیه ۳۱ سوره نور و آیه ۳۳ سوره احزاب، به تشریح حدود حجاب و آرایش زنان پرداختند. وی با استناد به این آیات، چارچوبهای پوشش اسلامی را تبیین کرده و مواردی را که زنان مجاز به داشتن آرایش هستند، مشخص نمودند. همچنین، تأکید کردند که این احکام بر مبنای آموزههای دینی بوده و نقش مهمی در حفظ حریم فردی و اجتماعی دارند.