پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پژوهش حاضر با هدف بررسي و تبيين روش‌هاي پرورش خلاقيت در كودكان، با رويكردي تطبيقي به آموزه‌هاي قرآن كريم و يافته‌هاي علم روانشناسي انجام شده است. خلاقيت، به عنوان يك توانايي كليدي در توسعه فردي و اجتماعي، نقش بسزايي در حل مسائل، نوآوري و پيشرفت جوامع ايفا مي‌كند. پژوهش حاضر تلاش دارد تا با بررسي منابع اسلامي و روانشناختي، راهكارهاي عملي و مؤثري براي پرورش خلاقيت در كودكان ارائه دهد. روش تحقيق در اين پژوهش، از نوع توصيفي-تحليلي است. با استفاده از روش تحليل محتوا، آيات قرآن مرتبط با موضوع خلاقيت، در سه بعد عقلي، احساسي، رفتاري مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين با مرور و تحليل نظريه‌هاي روانشناسي مرتبط با خلاقيت، درسه بعد مذكور عوامل مؤثر در پرورش آن شناسايي شده‌اند. در نهايت، با تلفيق يافته‌هاي حاصل از دو بخش، و بررسي اشتراكات و افتراقات يك الگوي جامع براي پرورش خلاقيت در كودكان ارائه شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه قرآن كريم، با تأكيد بر تفكرهدفمند، ارائه داستان‌هاي الهام‌بخش، گردشگري هدفمند، الگوهاي سازنده، هنرهاي اسلامي،برخوردهاي خلاقانه زمينه را براي پرورش خلاقيت در كودكان فراهم مي‌سازد. از سوي ديگر، روانشناسي نيز با ارائه راهكارهايي مانند تفكرواگرا، گردشگري خلاق ، تشويق به پرسشگري، ارائه بازخورد سازنده و آموزش مهارت‌هاي حل مسئله ضمن بازي و تفريح، احترام به خواسته‎هاي كودك به پرورش خلاقيت كمك مي‌كند. الگوي پيشنهادي اين پژوهش، شامل تركيبي از اين دو ديدگاه است و بر اهميت ايجاد تعادل بين پرورش ابعاد معنوي و شناختي كودكان تأكيد دارد.اين پژوهش، ضمن ارائه راهكارهاي براي والدين، مربيان و سياست‌گذاران آموزشي، پيشنهاداتي را براي تحقيقات آينده در اين زمينه ارائه مي‌دهد. اميد است نتايج اين پژوهش، گامي مؤثر در جهت پرورش نسلي خلاق، نوآور و كارآفرين باشد كه قادر به حل مسائل پيچيده و ايجاد تغييرات مثبت در جامعه است.