مدیریت بحران در حکومت نبوی و علوی؛مطالعه تطبیقی
هر جامعهاي با پديدهها و رويدادهايي بحرانگونه روبهرو ميشود كه در صورت عدم مديرت صحيح و به موقع توسط مردم و مسؤولان ممكن است به واقعهاي ناگوار تبديل شود. در مقابلِ اين بحرانها بايد فرآيندي انجام گيرد كه شامل تلاش براي پيشگيري از وقوع بحران، برخورد و مداخله براي حل بحران و سالمسازي و اقدامات ترميمي بعد از وقوع بحران است. بحرانهاي سياسي، اقتصادي، نظامي و فرهنگي، اجتماعي و... همواره جوامع مختلف را تهديد ميكند. حل اين بحرانها كه در طول تاريخ وجود داشته، نيازمند تدابير و راهبردهاي حساب شده است.مديريت كارآمد يكي از مهم ترين عوامل حل بحران محسوب مي شد كه با راهكارهاي مناسب و روش هاي خاص مي تواندمشكلات را حل كند و حتي اوضاع را بهتر از قبل سازد. در جامعه اسلامي اين اصول راهبردي علاوه بر اينكه بايد منطبق با موازين اسلام باشد، در عين حال بايد به حل يا كاهش مخاطرات بحران نيز بينجامد. بحرانهاي زيادي در صدر اسلام و در زمان ائمه(ع) رخ داده كه از رسول خدا(ص) و ائمه(ع) و در لسان قرآن براي حل آنها راهبردهايي اتخاذ شده كه كليت بسياري از آنها قابل تطبيق بر همه زمان-هاست. مسأله پژوهش پيش رو استخراج اين اصول راهبردي قرآني و روايي است، كه در دوران حاكميت پيامبر و امام علي (ع) به كار گرفته شده است.
كليدواژه: بحران، حكومت، مديريت، علوي، نبوي
- : سطح3
- : تاريخ اسلام
- : قم
- : قم
- : قم - قم - مرکز آموزش های غیرحضوری