پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در زندگي انسان، گاه موانع و مشكلاتي بروز مي‌كند كه از آن به مصيبت ياد مي-شود؛ اين مصائب، همان امتحانات و ابتلائات الهي هستند كه از سنن الهي بوده و هميشه جاري است و همگان را در بر مي‌گيرد. انسان‌ها پيوسته به راه‌ها و وسايل گوناگون در ابتلا و امتحان هستند. هرچه به نوعي با انسان ارتباط دارد، وسيله‌ي امتحان است. خداوند امتحان و ابتلا را به تمام اموري كه به نحوي به انسان مرتبط شوند عموميت داده است. گاهي اين امور مربوط به خود انسان و اجزاي وجود اوست كه خداوند انسان را با آنها امتحان مي‌كند، مانند بيماري و گاهي اين امور، چيزهايي خارج از وجود انسان است كه مرتبط به اوست، مانند: اموال، اهل و اولاد، پست و مقام و بالاخره هر چيزي كه به نوعي مورد استفاده و محل ارتباط انسان است. همچنين امور مقابل اينها، يعني مصيبت‌هايي كه انسان با آنها روبرو مي‌شود هر جزئي از اجزاي عالم و هر حالتي از حالات آن كه به انسان مرتبط مي‌شود، از جمله وسايل و عواملي است كه خداوند انسان را با آن امتحان مي‌كند، آيات متعدد قرآن كريم و نهج البلاغه بيانگر اين حقيقت است. اما آنچه كه اهميت دارد اين است كه انسان بتواند از اين امتحانات با سربلندي بيرون بيايد. لذا پژوهش حاضر با بررسي آيات قرآن كريم و نهج البلاغه به راهكارهاي معرفتي و عملي براي نجات از مصائب دست يافته است. راهكارهاي معرفتي شامل: تقويت باورها و اعتقادات، خودشناسي، دانش‌افزايي، شناخت فلسفه‌ي سختي‌ها، و راهكارهاي عملي نيز: صبر، شكر، رضا، تواكل و اميد و... است كه با بكارگيري آن، انسان مي‌تواند از سختي مصائب نجات يابد.