پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در طول تاريخ بشريت، پيامبران الهي عليهم السلام به عنوان رهبران معنوي و هدايت‌گران انسان‌ها، با مخالفان و دشمنان عقيدتي مختلفي روبه‌رو بوده‌اند. اين مخالفان، در ابعاد مختلفي از نظر فرهنگي، اجتماعي و ديني با پيام‌هاي پيامبران مقابله مي‌كردند. يكي از مهم‌ترين جنبه‌هاي اين مقابله‌ها، شيوه‌ها و روش‌هايي است كه پيامبران در مجادله با مخالفان در حوزه مسائل اعتقادي توحيد، نبوت و معاد اتخاذ كرده‌اند. اين پژوهش به بررسي رويكرد پيامبران الهي در مجادله با مخالفان در زمينه‌هاي اعتقادي، به ويژه در متون ديني اسلامي، پرداخته است. در اين پايان‌نامه، به تحليل روش‌هاي مختلف گفت‌وگو، استدلال، حجت‌آوري، و نيز برخوردهاي منطقي و اخلاقي پيامبران در مقابل مخالفان در زمينه اعتقادي پرداخته مي‌شود. علاوه بر اين، بررسي مي‌شود كه چگونه پيامبران در مواجهه با باورهاي نادرست و انحرافات عقيدتي، همواره بر اصول اخلاقي، ديني و انساني تأكيد داشتند و هيچ‌گاه از مسير اعتدال و صداقت خارج نشدند. رويكرد پيامبران در مواجهه با مخالفان به گونه‌اي بوده است كه علاوه بر حفظ كرامت انساني، تلاش كرده‌اند تا مسير هدايت را براي كساني كه در جهل و گمراهي قرار دارند، هموار كنند. در اين پايان نامه با بررسي اين سوال كه مجادلات كلامي مخالفان در مواجهه با پيامبران الهي عليهم السلام چگونه بيان شده است؟ وپيامبران چه روشي در زمينه اعتقادي توحيد، نبوت و معاد در مجادلات با آنها به كار مي بردند؟مي پردازد.