پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده غنا، جزء شبهات موضوعيه بوده و اگر آوازي با تعريف جامع ارائه شده مطابقت داشته باشد جزء مصاديق غنا شمرده شده و حرام است و همه فقها بر حرمت آن اتفاق نظر دارند و براي اثبات آن به كتاب و سنت و اجماع تمسك كرده اند، البته در قرآن كريم به جاي لفظ غنا، عبارات «لهوالحديث »، «قول زور» ، «باطل» و «لغو» آمده كه ائمه اطهار عليهم السلام در تفسير آن آيات، مراد از عبارات مذكور را غنا بيان كرده و بر حرمت آن حكم داده‌اند. در خصوص غنا نيز مانند بسياري از احكام فقهي، قول به استثنا وجود دارد كه جواز غنا در مراسم عروسي يكي از آن استثنائات محسوب مي‌شود. از ميان آلات لهوي كه حرمت استعمال آنها ثابت شد برخي قائل به جواز دف زني در مراسم عروسي با تكيه بر بعضي و اجماع بوده‌اند كه به دليل احتمال مدركي بودن اجماع و عدم وثوق راويان آن روايات، استثناي آن پذيرفته نشد همچنين قائلين به جواز غنا در مراسم عروسي نيز به روايت ابي بصير تمسك كرده‌اند، و براي جوازش به شرايطي از قبيل: دائم و شرعي بودن نكاح، زن بودن مغني، عدم اختلاط مرد و زن، عدم استفاده از آلات لهو و سخن باطل و اينكه تغني هنگام ورود عروس به خانه شوهر باشد قائل شده‌اند. برخي از علما روايت ابي بصير را صحيح دانسته‌ و حكم بر جواز غنا در مراسم عروسي را با رعايت شرايط مذكور داده‌ و در انتهاي سخن خود فرموه‌اند كه بهتر است احتياط كرده و از آن اجتناب شود. در مقابل، برخي ديگر از فقها به صراحت حكم بر حرمت مطلق غنا، حتي در مراسم عروسي داده‌اند، لذا با مراجعه به آراء اكثر مراجع معاصرمان در‌مي‌يابيم كه دف زني لهوي و غنا در مراسم عروسي حرام مي‌باشد.