پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امام‌شناسي يكي از اصول كليه تعليمات اسلام است و مايه سعادت و ادامه حقائق دين است .در اين تحقيق به سئوال نقش امام شناسي در تقويت باورهاي اعتقادي انسان، كه شامل توحيد، نبوت و معاد است، پاسخ داده است. هدف از آن ارائه عواملي كه باعث تقويت باروهاي اعتقاد توحيد شده، كه شامل معرفت و اركان آن كه شناخت امام يك ركن است و امام نيز خود ركن توحيد است. و همچنين اوصاف ديگر امام كه باب الله و سبيل الله است كه عامل پذيرش اعمال انسان ها هستند. عواملي كه باعث باورهاي اعتقاد به نبوت شده كه شامل جانشين و خليفه بودن امام بعد از پيامبر صلي الله عليه وآله و مفسّر متشابهات و جزئيات فروع دين است كه اين امر باعث واجب الاطاعه بودن امام شده است. عواملي كه باعث باروهاي اعتقادي به معاد شده كه شامل ميزان سنجش اعمال شدن امام ، و ميزان حق و باطل بودن اواست. اين تحقيق به شيوه پردازش توصيفي-تحليلي با استفاده از منابع مكتوب كتابخانه اي و ديجيتالي مورد بررسي قرار گرفته است و در نهايت مشخص ميشود كه شناخت و معرفت امام در تقويت باورهاي اعتقادي از جمله توحيد نبوت و معاد بسيار تاثير گذار بوده است. واژگان كليدي: معرفت ، ايمان ، امام ، امام شناسي ، معرفت امام ، باورهاي اعتقادي