پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اخلاق اجتماعي، مجموعه‌اي از ارزش‌هاو هنجارهـايي است كه فرد، نسبت به امور اجتماعي و در ارتباط با ديگران بايد رعايت كند. انسان موجودي اجتماعي است و در ارتباط با ساير افراد جامعه، نيازمند رعايت اين نوع ارزش‌هاست تا جامعه به تمدن متعالي، عدالت و كمال نزديك شود، فضايلي نظير: محبت و احترام به ديگران، كمك و ياري به نيازمندان، مشاركت در امور اجتماعي، صداقت در برخورد با ديگران و... جايگاه و اهميت اخلاق در زندگي اجتماعي تا بدان جاست كه حتي عمل كردن به قوانين و مقررات اجتماعي نيز بدون پشتوانه اخلاق ممكن نيست و اخلاق، بهترين ضامن اجراي قوانين و مقررات است. پس از خانواده، مدرسه به عنوان اولين نهاد اجتماعي، متولي تربيت دانش‌آموزان در راستاي پذيرش نقش‌ها و مسئوليت‌هاي اجتماعي است و معلم نقش اساسي را در آموزش اخلاق اجتماعي و تربيت بعد اخلاقي دانش‌آموزان ايفا مي‌كند. از اين‌رو پايان‌نامه حاضر در نظر دارد به بررسي راهكار‌هاي تحقق مؤلفه‌هاي اخلاق اجتماعي در فضاي تعليم و تربيت مدرسه به شيوه توصيفي تحليلي بپردازد. بنابراين نويسنده پس از تبيين مؤلفه‌هاي اخلاق اجتماعي در فضاي تعليم و تربيت مدارس، به بررسي راهكارهاي تحقق اين مؤلفه‌ها در ارتباط با فراگير كودك و نوجوان توسط معلم مي‌پردازد. سپس نقش معلم در راستاي تحقق مؤلفه‌هاي اخلاق اجتماعي در ارتباط با والدين دانش‌آموزان و همكاران بررسي شده و راهكارهايي براي تحقق مؤلفه‌هاي اخلاق اجتماعي در ارتباط با اين دسته از افراد پيشنهاد داده خواهد شد.