پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از دغدغه‌هاي مهم و اساسي كه به نوعي شامل همۀ انسان‌ها در طول تاريخ بوده و خواهد بود، فرجام‌شناسي و كسب آگاهي و علم از كيفيت رخداد فرجام تاريخ بشريت و امت‌ها است. اهميت آينده‌نگري و نيز اقبال عمومي مردم به آن سبب شده است كه همۀ مكاتب اعم از مكاتب الهي و مكاتب بشري به نوعي به آن حساس بوده و دربارة آن، بحث و گفتگو كرده‌اند و درصدد ترسيم آن بوده‌اند. براي مردم، اين مطلب پذيرفته نيست كه خود را پايبند به مكتبي بدانند كه از فرجام و آينده و كيفيت رخداد آن بي‌خبر باشد و ابراز بي‌اطلاعي كنند. از اين رو، فرجام‌شناسي، ميان همۀ مكاتب مطرح بوده و با همين رويكرد، مكاتب، آينده و فرجام تاريخ را بر اساس آموزه‌هاي مكتب خود توجيه و تفسير مي‌كنند؛ اما تفاوت و تمايزي كه ميان مكاتب در مباحث آينده‌نگري و كيفيت رخداد آن است، سبب بروز ديدگاه‌هاي گوناگون دربارة آينده‌نگري شده است. در بررسي اديان و آيين‌هاي گوناگون اغلب عقايد و باورهايي را مي‌يابيم كه مرتبط با مسائل پاياني جهان يا تاريخ بشر يا سرانجام انسان در اين دنيا يا جهاني ديگر هستند. در مورد خاستگاه و فرجام‌شناسي امت‌ها كه موضوع اصلي بحث اين پايان‌نامه است مي‌خواهيم، خاستگاه و فرجام امت‌ها را تحليل كرده، و عاقبت فرا روي امت‌ها بررسي شود.