پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

رشد ، داراي جنبه‌هاي مختلفي اعم از جسماني و روحاني است ؛ رشد جسماني فرايندي است كه تقريبا به طور مشخص و مشهود صورت مي‌پذيرد و بروز هر گونه مشكلي در اين باره به واسطه پيشرفت‌هاي علم روز تقريبا قابل حل است ؛ اما رشد روحاني كودك كه شامل رشد عاطفي ، رشد شخصيتي ، رشد شناختي و نيز رشد اخلاقي است ، به دليل فقدان ملاك و معيار مشخص و مشهود و دخيل بودن عوامل بي شمار در آن وهمچنين به دليل پيچيدگي‌هاي شخصيت انسان از پيچيدگي۔‌هاي زيادي برخوردار است و پيش بيني ، شناخت و تجزيه و تحليل هريك از ابعاد رشد روحاني ، كاري بسيار سخت و دشوار است. در اين پژوهش به بررسي مراحل، عوامل و شيوه‌ها ي مختلف رشد اخلاقي از نظر علماي اخلاق اسلامي همچون ابن سينا ، غزالي، خواجه نصير ، نراقي و جوادي آملي پرداخته و برخي مسائل مرتبط با آن از جمله تغيير پذيري خلق و امكان تربيت انسان و رشد قواي سه گانه و تاثير آن در رشد اخلاقي انسان بررسي گرديده است. رشد اخلاقي، فرآيندي زمان بر و مرحله‌اي است كه هر مرحله ، عوامل ، شرايط و شيوه‌هاي مختلفي را بر اساس سن، محيط اجتماعي و فرهنگي اقتضاء مي‌كند؛ در اين پژوهش به بحث از عوامل رشد اخلاقي پرداخته شده كه به دو دسته‌ي كلي عوامل بيروني - همچون والدين ، گروه همسالان ، تشويق و تنبيه ، عوامل دروني - همچون وراثت،تقسيم مي‌شود. در مورد ارتباط رشد شناختي و رشد اخل اقي ، انديشمندان اسلامي ، مراحل مختلف رشد اخلاقي كودك را در هر مرحله ، همپاي رشد شناختي او _ اعم از رشد عقلاني - پيش مي‌برند و معتقدند در امر تربيت ، پيش از آنكه كودك به رشد عقلاني مطلوب برسد، مي‌توان از روش "عادت " بهره جست . نيز در مسائل اخلاقي - نه در استدلال اخلاقي - دو جنس مذكر و مونث عمدتا به صورت متفاوت عمل مي‌كنند كه اين امر مي‌تواند به بازگشت به برداشتهاي هريك ، از اخلاق و نيز تفاوت در ساختار روحي و تربيتي آنان داشته باشد، براي همين راهكارهاي تربيتي‌اي كه ايشان در امر تربيت دختران و پسران ارائه مي‌دهند متفاوت است.در اين پايان نامه در فصل اول به كليات و مفاهيم ودرفصل دوم به عوامل و مراحل رشد اخلاقي در كودكان و فصل سوم شيوه هاي تربيت كودك و كيفيت برخورد با تخلفات اخلاقي كودك پرداخته شده است.