پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عزت نفس به عنوان يكي از كمالات وجودي انسان است كه هدفي جز دستيابي انسان به سعادت و قرب الهي ندارد. اما آنچه در اينجا حائز اهميت است، حفظ عزت نفس است كه قطعا عواملي را در زندگي دنيوي مي‌طلبد و هدف اين پژوهش نيز بيان آنهاست. صد البته، با استناد به آيات و روايات، مي‌توان عواملي كه انسان را در حفظ عزت نفس رهنمون گردد را بيان نمود و بي شك هر كدام از آنها، از فضائل اخلاقي و رفتاري هستند كه بر تقواي آدمي مي‌افزايند و آنچه را بيان مي‌كنند كه خداوند بدان دستور داده است. چه بسا ممكن است بندگان براساس پاداش اعمال دنيايي از عزت نفس برخوردار گردند اما آنچه غير قابل انكار است، رابطه بين اعمال انسان و عزت نفس مي-باشد كه به دليل شايستگي يا انجام اعمال مطابق دستورهاي الهي، بهره‌مندي از عزت نفس را دارا خواهد بود. اين اعمال مي‌توانند هم در حفظ عزت نفس تاثيرگذار باشند و هم به خودي خود در بالا بردن درجات معنوي شخص اثرگذار باشند و تمامي ابعاد اقتصادي، تربيتي، فرهنگي، سياسي و بينشي زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي انسان را با ياد و پرستش خدا پر نمايند. به طوري كه راه بر گناهان بسته گردد و خداباوري و تقوا، اخلاص و عمل صالح و اعمال مرتبط با آنها به عنوان يافته، در زندگي انسان موج زند. عواملي كه نه تنها گناه نيستند بلكه راه را بر ورود گناهان مي‌بندند و جز تقرب الهي هدفي ندارند. در اين پژوهش، موارد نامبرده شده به روش توصيفي- تحليلي با استفاده از آيات و روايات بيان خواهند شد.