پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

رهبري در اسلام از اهميت و جايگاه مهمي برخوردار است كه اصول و ويژگي‌‌هاي خاصي براي آن وجود دارد. دين اسلام بر امر رهبري و مديريت جامعه تاكيد زيادي دارد و پيامبران و امامان و اولوالامر را رهبر اجتماع در تمام امور معرفي كرده است.فعليت يافتن زمامداري اسلامي نيز دليل بارز برتوجه اسلام به امر ولايت و رهبري مي‌باشد. اين مسئله، حكمتي است كه حكايت از نياز مردم جامعه به زمامداري مي‌كند تا از هرج و مرج جلوگيري شود و نظم و صلح تضمين گردد. قرآن كريم، در مورد امامت و رهبري،هم به گذشته پرداخته وهم براي آينده نيز احكامي را ارائه كرده و ضرورت و اهميت اين مسئله را بيان نموده است. هر چند بزرگان صدر اسلام و پيامبر اكرم(ص) رخت از جهان بر بسته‌اند، اما جامعه همچنان به حيات خود ادامه مي‌دهد. در اين صورت نيز، نياز به زمامداري و مديريت سياسي جامعه كاملاً احساس مي‌شود. جامعه اسلامي نيز از اين ضرورت مستثني نيست. در قرآن كريم در باب رهبري آيات متعددي وجود دارد و هر كدام از اين آيات ويژگي‌‌هاي خاصي از رهبري و لزوم و ضرورت آن را بيان نموده است. در زمينه رهبري چنين آمده است: اي كساني كه ايمان آورده‌ايد از خداوند، پيامبر و اولوالامر اطاعت كنيد و هر گاه در امري نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر ارجاع دهيد. در اين آيه، مفسران منظور از كلمه «امر»را امارت و حكومت و اداره امور شئون امت اسلامي دانسته اند.اماسوالي كه در اينجا مطرح مي شود اين است كه يك رهبرديني بر اساس آيات قرآن و نهج البلاغه چه مولفه هايي بايدداشته باشد؟اساس ِبحث ازجايگاه رهبري، ضرورت رهبري براي جامعه است. بداهت اين مسأله،آنچنان است كه تشكيك درآن، تشكيك درامر بديهي است. عقل و شرع، اتّفاق دارند كه هرج و مرج،محكوم است و سامان جامعه،تنها در سايه حكومت و رهبري است. اين تحقيق به روش كتابخانه اي و توصيفي - تحليلي با بهره گيري از منابع كتابخانه اي و سايت و... مي باشد.