پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چکیده دیدگاه ارائه‌کننده

مسائل جنسی هم مانند هر مسئله دیگر بایستی در زمان مناسب آموزش داده شود؛ نه زودتر و نه دیرتر؛ کودکان از همان سال های نخست زندگی در مورد مسئله جنس و جنسیت کنجکاو هستند؛ ازاین‌رو تربیت جنسی از همان دوران الزامی است؛ برای مثال کودکان سه تا پنج سال نسبت به امور جنسی کنجکاوی زیادی دارند؛ اما هدفشان آگاه شدن از روابط جنسی نیست؛ بااین‌وجود والدین از این موضوع وحشت دارند و بسیار نگران می شوند؛ زیرا تعریف بزرگ‌سالان از مسائل جنسی بسیار متفاوت از کودکان است. تربیت جنسی گسترده تر از آموزش جنسی است؛ زیرا تربیت جنسی در یک معنای فراتر بر رشد شخصیت اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی نیز مؤثر است؛ محیط خانواده و فضای حاکم بر آن اولین و بادوام-ترین عامل در تربیت فرزندان است؛ ازاین رو وظیفه سنگینی بر عهده  والدین است. در جامعه ما به دلیل شرم و حیای افراطی والدین و آگاه نبودن آن ها در زمینه تربیت جنسی اقدامی از سوی والدین در این حوزه انجام نمی گیرد؛ گرچه برخی از والدین تلاش هایی در این زمینه‌دارند؛ اما به دلیل نداشتن آگاهی کافی نمی توانند با ارائه پاسخ های مناسب و سنجیده، مانع از انحراف فکری، سرکوب جنسی و مخفی کاری فرزندان شوند.
چکیده دیدگاه منتقد
ارائه  اطلاعات در زمینه مسائل جنسی، غریزه جنسی کودکان را بیدار می کند و آن ها را به انحراف می کشاند؛ هم چنین آثار مخرب دیگری نیز دارد که آن ها را بیان می¬کنیم.
1.    شرم و حیای فرزندان از بین می رود؛
2.    در مورد اندام تناسلی خود کنجکاو می شوند و درصدد کشف آن  برمی‌آیند؛ حتی از لمس کردن آلت تناسلی خود لذت می برد؛
3.    درباره  تمام مسائل مربوط به جنسیت نیز کنجکاو می شوند؛ زیرا از والدین خود می پرسند: دختر و پسر چه تفاوتی باهم دارند؟ مادر چگونه حامله می شود؟ کودک چگونه به دنیا می آید؟ و...
4.    به راهنمایی های دوستان، فضای مجازی و... بیش تر توجه می کنند که این بسیار خطرناک است؛
5.    زمینه پرخاشگری و نگرانی آن ها بیش تر می شود.
نتایج دیدگاه موافق
اهمیت تربیت جنسی به دلیل تأثیراتی است که بر فرد دارد؛ زیرا بر اساس پژوهش ها ارائه آموزش های صحیح در مورد سلامت جنسی فوائد ارزشمندی دارد؛ از قبیل افزایش اعتمادبه‌نفس، رضایت از زندگی، احترام به خویش و دیگران، رشد جنسی سالم، داشتن هویت سالم، روابط مناسب بین فردی، داشتن تصویر مثبت از خود، روابط زناشویی سالم، افزایش بهداشت روان، پیدایش حس زیبایی دوستی، هنر عشق ورزیدن، محبت، صمیمیت، ایثار و فداکاری، کاهش مشکلات جنسی و پیش گیری از انحرافات جنسی؛ هم چنین ارائه اطلاعات صحیح در سن مناسب، شروع فعالیت جنسی را به تأخیر می اندازد و رفتارهای جنسی ایمن تر را ترویج می دهد؛ در مقابل در صورت بی توجهی و غفلت در تربیت جنسی کودک زمینه برای مشکلات فراوان فراهم می شود و سلامت جنسی فرزند به خطر می افتد؛ موافقت باتربیت جنسی فرزندان هرگز به معنای موافقت با سند ننگین 2030 نیست؛ زیرا این سند هم با مبانی اسلامی و هم با قانون اساسی مغایرت دارد و در حقیقت عبور از ارزش های اخلاقی و اسلامی در سطوح مختلف از خانواده تا مدارس است.
نتایج دیدگاه مخالف
بمباران اطلاعاتی فرزند درباره مسائل جنسی باعث می شود که والدین نتوانند به‌خوبی با تغییر و تحولات رشدی فرزند کنار بیایند و با پیامدهایی چون ابتلا به بیماری های جنسی (ایدز، عفونت ها، روابط ناسالم و نامشروع، حاملگی و ...) روبه رو شوند.
جمع بندی داور
فراگیری موضوعات جنسی، همچون سایر درس هایی که کودکان و نوجوانان در محیط مدرسه و آموزشگاه می آموزند، باید به‌تدریج و گام‌به‌گام باشد، گفت و گو در این زمینه باید با سن و میزان درک آنان مناسب باشد؛ البته این نوع نگرش به معنای موافقت با سند 2030 نیست؛ زیرا برخی بندهای آن به دنبال تخریب فرهنگ اسلامی در پرتو معیارهای غربی، تساوی جنسیتی، آموزش جامع جنسی به کودکان، نوجوانان و جوانان است که کاملاً باارزش‌های اسلامی و ایرانی منافات دارد.
کلیدواژه ها: تربیت جنسی، فرزند، کنجکاوی، رشد.