پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده اين پايان نامه ، به بررسي مصاديق انذار و تبشير در قرآن با تاكيد بر تفسير تسنيم پرداخت. ابتدا مفاهيم لغوي و اصطلاحي انذار و تبشير و واژگان مترادف آن‌ها تبيين شد. سپس فلسفه و اهداف اين دو روش تربيتي بر اساس آيات الهي بيان گرديد و نمونه‌هاي قرآني آن‌ها تشريح شد. در ادامه، مصاديق انذار شامل ياد مرگ و قيامت، كيفرهاي دنيوي و اخروي و مصاديق تبشير همچون موعظه، وصيت بخير و حق، تفكر در طبيعت، مژده به نعمت‌هاي دنيوي و اخروي و ايجاد اميد و انگيزه تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه قرآن كريم با بهره‌گيري از انذار و تبشير، زمينه رشد فردي و اجتماعي انسان را فراهم ساخته و با شيوه‌هايي چون پند، نصيحت، يادآوري مرگ و وعده‌هاي الهي، روح كمال‌جويي آدمي را برانگيخته است. اين تحقيق به روش توصيفي–تحليلي از نوع كتابخانه اي درصدد آگاهي و پاسخ به اين سوال است كه مصاديق انذار و تبشير با تكيه بر قران و تفسير تسنيم چيست ؟ در ابتدا به بررسي مفهوم انذار و تبشير در متون ديني و آثار آن در رفتار فردي واجتماعي انسان‌ها پرداخته مي‌شود. سپس، با استناد به آيات قرآن كريم و تفسير تسنيم و همين طور احاديث اهل بيت(عليه السلام)، نقش انذار، تبشير و نتايج، اهميت كاركرد تربيتي و روان‌شناختي آيات انذار و تبشير را آشكار ساخت. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه انذار و تبشير در قرآن كريم ابزارهاي كارآمدي براي هدايت، تهذيب نفس و تقويت ايمان بوده‌اند و با ايجاد توازن ميان ترس و اميد، انسان را به سوي عمل صالح سوق داده‌اند. در نتيجه اين دو شيوه با تأثير عميق بر روح و رفتار، زمينه‌ساز رشد فردي و اجتماعي مؤمنان شده‌اند. واژگان كليدي: انذار-تبشير- تفسير تسنيم- تربيت قرآني- هدايت انسان