پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده يكي ازمسائل بسيار مهم فقهي - حقوقي - سياسي ،نحوه ارتباط وتعامل مسلمان با غيرمسلمان است كه اين ارتباط درعرصه هاي متعدد رخ مي دهد ويكي از آن ها طهارت يا نجاست كفار است.كثرت ارتباط مسلمان باغير مسلمان بر اهميت موضوع افزوده وسبب نظريه پردازي دراين خصوص شده است.درباره طهارت و نجاست كفارفقهاي شيعه دودسته اند:اكثرفقهاي شيعه معتقد به نجاست ذاتي كفار هستند؛و بصورت صريح يا ضمني فتوا به نجاست كفار داده اند.گروهي ديگر از فقهاي شيعه دلايل نجاست كفارازجمله آيه قرآن،احاديث واجماع را درباره كفاريا حداقل گروهي از كفار يعني اهل كتاب نفي نموده اند .فقهاي اهل سنت درباره طهارت ونجاست كفار نيز دو دسته اند:اكثر فقهاي اهل سنت معتقد به طهارت ذاتي كفار هستند وگروه اندكي از آن ها كفار را ذاتا نجس مي دانند. مهمترين دليل فقهاي شيعه بر نجاست ذاتي كفار اجماع است؛ واين باعث شده كه حتي كساني كه ساير دلايل قائلين به نجاست كفار را رد كرده اند به دليل اجماع حكم به نجاست كفاريا حداقل احتياط كنند. مهمترين دليل فقهاي اهل سنت برنجاست كفار آيه انما المشركون نجس است. اذعان به اينكه كفار ومشركين به طور ذاتي نجس يا طاهرهستند چيزي است كه فقط خداوند ميداند.بنا بر اين از آنجا كه دليل تام بر نجاست آن ها يافت نشد و براساس قاعده طهارت مي توان بر طهارت ذاتي همه انسان ها از جمله كفار حكم نمود. كليد واژه :طهارت،نجاست ،كافر،مشرك،رجس