پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده حجاب به عنوان پوششي براي مسلمانان در برابر نامحرمان به خصوص زنان در جامعه يكي از ضروريات فقه و بلكه دين است. و اين مطلب مورد اتفاق همه فقهاي مسلمان است و علت آن عمده آياتي است كه در شأن ستر و پوشش و فرو انداختن چشم، نازل شده است. بنابراين، پايان نامه حاضر به بحث حجاب و اهميّت آن در فقه اماميه پرداخته و آيات و رواياتي كه در باب حجاب وارد شده است را بررسي كرده است و اينكه به بيان حجاب در ايران باستان و بعد از اسلام و همچنين در اديان ديگر به چه صورت بوده مي پردازد و سپس به قلمرو حجاب نسبت به زنان و مردان در فقه و جنبه فردي و اجتماعي حجاب مي پردازد.در بخش اول به كليات بحث مي پردازيم تا در حقيقت مقدمه اي براي ورود به بخش دوم باشد. در فصل اول اين بخش در پي شرح و توضيح واژه هاي به كار رفته در عنوان پژوهش هستيم تا هم موضوع بحث شفاف گردد و هم برخي از مغالطه ها جلوگيري به عمل آيد لذا در اين دو گفتار به اين بحث مي پردازيم كه يكي به بيان مفهوم بررسي فقهي حقوقي اختصاص دارد و ديگري به بيان مفهوم واژه حجاب در لغت و در برخي از اصطلاح ها كه احيانا به موضوع بحث ما مربوط مي شود اختصاص دارد.