پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده از آنجا كه دين اسلام مطابق با فطرت بشري مي‌باشد و فطرت بشر با عدالت‌خواهي گره خورده، كمتر مسئله‌اي است كه در اسلام، اهميتي در حد عدالت دارا باشد؛ زيرا مسئله عدل همانند توحيد، در ميان تمام اصول و فروع اسلام استقرار يافته است. گرچه متفكران متعددي اين مقوله را مورد بررسي قرار داده‌اند. اما بحث درباره چيستي عدالت اجتماعي همچنان در بين انديشمندان استمرار دارد و برداشت آن‌ها از اين مقوله متفاوت است. در اين پژوهش مباني عدالت اجتماعي از منظر علامه طباطبايي و آيت‌الله شاه‌آبادي مورد بررسي قرار گرفته است. پس از بيان مفهوم و اوصاف عدالت و مباني آن در توحيد، نبوت و ولايت بررسي گرديده است. عدالت اجتماعي به معناي: «اعطاي حقوق و مطالبات منطقي هر شخص به تناسب صلاحيت، شايستگي و نيازمندي‌هاي واقعي، فطري و اجتماعي او» است. كليدواژه: عدالت، علامه طباطبايي، شاه‌آبادي، عدالت اجتماعي.   خاجه نصير و علامه طباطبايي نظرات مشابهي در اين مسئله دارنداز جمله اينكه معتقدند عدالت كامل ترين فضيلت است ودر همه ي امور ميشود گفت وجود دارداما در تعيين امر عادلانه و رابطه ي عدالت و ازادي اختلاف نظر وجود دارد.بر طبق مطالب ذكر شده در اين اثر عدالت اقسامي دارد،از جمله ،عدالت اللهي،عدالت تكويني،عدالت تشريعي،عدالت جزايي و عدالت انساني. عدالت اجتماعي اما از مهم ترين ،حساس ترين و فراگير ترين مصاديق و جلوه هاي عام عدل و داد اسلامي است..