پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از آنجايي كه قرآن متني شديدا ادبي است است از اين رو جهت معنا شناسي واژگان آن نيازمند استفاده از قواعد منظم و قانون هاي منسجم است كه مكتب معناشناسي فرهنگي و بومي (بن) كه جهت آيات قرآني بومي شده است استفاده مي شود. كلمه «شيء» بيش از 200 مرتبه در لفظ مصدري و در بيش از 500 مرتبه در ساير مشتقات آن در قرآن استفاده شده است. هدف ما اين است كه معاني كلمه «شيء» را در قرآن از ديدگاه مكتب بن شناسايي نماييم. اين پژوهش با عنوان« معناشناسي كلمه شيء در قرآن بر اساس مكتب معناشناسي فرهنگي و قومي(بن)» در چهار گام به معناشناسي كلمه «شيء» در قرآن پرداخت كه در بررسي معنايي كلمه «شيء» از منظر لغوي مشخص شد كه به معناي هر چيزي است كه علم بدان تعلق گيرد و به معناي دقيق تر «اراده و ميل» معنا مي شود و سپس در گام دوم بررسي ميداني كلمه «شيء» در متن قرآن كريم به معناي «خلق» مي رسد كه با كلمه «امر» مترادف و با «لاشيء» متضاد مي باشد كه سپس با بررسي تعداد زيادي ازآيات مشخص شد كه مي توان شيء را بصورت [+الله] [+خلق] [+امر] [+اراده] [+كل] [-لاشي] [+رب] تعريف كرد كه مي تواند در بررسي فرامتني با مفاهيمي چون انرژي و نيرو هم تراز شود.