پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

«فقه التربيه» دانشي است كه مباحث مربوط به كاركردهاي فقه و تربيت را در زندگي مورد بررسي قرار مي‌دهد. اين علم شامل مباحثي كليدي است كه ابعاد مختلفي از زندگي انسان را در بر مي‌گيرد، اما در اين پژوهش بخشي از اين علم مورد نظر است كه بايسته‌ها و مفاهيم مطرح شده در آن به درك بهتر سواد رسانه‌اي كمك مي‌كند. سواد رسانه‌اي دانشي است كه طي آن مخاطب مهارت و درك استفاده صحيح از توليدات محتوايي رسانه‌ها را مي‌آموزد. امروزه با گسترش فضاي مجازي، داشتن حداقل‌هاي سواد رسانه‌اي ضرورت يافته است. فضاي مجازي از يك طرف داراي ويژگي‌هاي مثبتي است كه مي‌توان به كسب علم و دانش، ترويج امر به معروف و نهي از منكر در آن، سياحت در اقصي نقاط جهان، دعوت ديگران به اسلام، نشر مفاهيم ديني و... اشاره كرد؛ و از طرف ديگر ممكن است انواع آسيب‌هاي سياسي، امنيتي، فرهنگي، خانوادگي، رواني و رفتاري را در پي داشته باشد. در قرآن كريم ويژگي‌هاي رسانه سالم حق محوري، رحمت گستري، طاغوت ستيزي، دفاع از ارزش‌ها، واقعيت گرايي و... ذكر شده است. در فقه التربيه نيز مي‌توان به قواعد مختلف فقهي كه در سواد رسانه‌اي موثرند نظير قاعده ارشاد جاهل، قاعده وجوب اعلام الجاهل فيما يعطي، قاعده لطف، قاعده لاضرر، قاعده نفسي سبيل، قاعده معونه الظالم، قاعده حرمت حفظ كتب ضلال و قاعده حفظ مصلحت اشاره كرد. در اين پژوهش به شيوه توصيفي تحليلي و با مراجعه به منابع كتابخانه اي، سواد رسانه‌اي در فقه التربيه مورد بررسي قرار گرفته است.