پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از ويژگي‌هاي مهم زنان، خصيصه جلوه‌گري و خودنمايي است كه به صورت غريزي و طبيعي در آنان وجود دارد. خداوند در قرآن كريم از تبرّج و جلوه‌گري در برابر نامحرم نهي كرده و آن را محدود به خانواده كرده است. اين غريزه مانند ساير غرايز آدمي نيازمند قانونمندي و كنترل است؛ كه بايد از افراط و تفريط در آن پرهيز شود. در اين ميان بررسي آسيب‌هايي كه بر روح و فطرت الهي خود زن، خانواده و در نتيجه جامعه، در صورت عدم كنترل اين غريزه به وجود مي‌آيد و روش‌هاي مقابله با اين فساد اخلاقي از منظر قرآن كريم و روايات، جهت پيدا كردن هدف والاي حيات توأم با آرامش و نيز نيل به سعادت، جايگاه ويژه‌اي دارد. به همين منظور در اين نوشتار ضرورت ايجاب مي‌كند كه به اين موضوع پرداخته شود. از يافته‌هاي اين پژوهش به روش استنطاقي اين است كه سقوط شخصيت زن و ابتذال او، ايجاد اختلال‌هاي روحي و رواني، مورد آزار و اذيت قرار گرفتن زنان توسط افراد پست، پيامدهاي خانوادگي، چشم‌چراني و گسترش فحشا، پايمال شدن ايمان و فضايل اخلاقي جامعه، تضعيف فعاليت‌هاي اقتصادي و فرهنگي جامعه، برخي از آسيب‌هاي فردي و اجتماعي جلوه‌گري زنان و در ادامه آگاهي بخشي، ارتباط با خدا، تزكيه‌نفس، تشكيل خانواده، توجه به مسائل جنسي، برانگيختن غيرت مردان و حيا، معرفي الگو و سيره‌شناسي، ايجاد احساس كرامت نفس، امر به معروف و نهي از منكر، تنبيه و مجازات، اشتغال، ورزش و تفريحات سالم برخي از راهكارهاي درمان جلوه‌گري زنان از منظر قرآن كريم و روايات است.