پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انديشه موعودباوري از جمله آموزه‌هاي كليدي و مطرح در بين اديان الهي و مكاتب منجي باور جهان است. در اين ميان اعتقاد به منجي موعود از اصول پذيرفته شده در بين شيعه و مسيحيت است كه داراي جايگاه و اهميت ويژه مي‌باشد. عليرغم اشتراكات موجود در موعودباوري بين اين دو دين، اما امتيازاتي نيز وجود دارد كه يك آموزه را شاخص مي‌كند؛ لذا در اين تحقيق سعي بر كشف اين امتيازات شد. اين پژوهش با استفاده از روش كتابخانه‌اي انجام و با استناد به آيات انجيل و قرآن و روايات اسلامي به كشف امتيازات موعودباوري شيعه بر موعودباوري مسيحي پرداخته شده است. در اين تحقيق روشن شد كه در مسيحيت بشارت‌ها و ويژگي‌هاي مختلفي در خصوص موعود به‌صورت رمزآلود بيان شده درحالي‌كه در شيعه ويژگي‌ها و خصوصيات موعود با جزئيات به حد تواتر بيان گشته است. موعود مسيحي، منجي رجعت كننده است كه با بازگشت دوباره به داوري در جهان مي‌پردازد؛ اما موعود شيعه، منجي حي‌وحاضر بين انسان‌ها و ناظر به احوال، گره‌گشا و هدايت گر، هم در زمان غيبت و هم در زمان ظهور است. در موعودباوري مسيحي ظهور موعود با آغاز قيامت گره خورده؛ اما در موعودباوري شيعه ظهور و قيام موعود مقدمه‌اي بر قيامت و داوري الهي است. رهيافت ظهور منجي موعود در شيعه احياي دين‌محمدي و در مسيحيت تجديد پادشاهي داوودي است. بدين ترتيب موعودباوري شيعه به سبب ارائه تصوير واضح‌تر نسبت به منجي موعود و موعودباوري در مسيحيت برتري دارد.