پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده قرآن‌كريم متن غيربشري و معجزه‌ي جاودان پيامبرگرامي‌اسلام ( صلي الله عليه و آله) است كه هم از حيث هدايت‌گري و هم از حيث الفاظ و عبارات معجزه مي‌باشد؛ برخي از قرآن‌پژوهان در بررسي اعجاز قرآن‌كريم به مسائل ادبي آن تأكيد ورزيده‌اند كه شيخ طبرسي از جمله اين اديبان مي‌باشد كه در اثبات اعجاز قرآن توجّه ويژه‌اي به بلاغت اين كتاب آسماني نموده است. پژوهش حاضر جزء نخستين پژوهش‌هايي است كه با هدف تبيين آرايه‌هاي ادبي سوره‌هاي حمد، بقره، آل‌عمران و نساء به بررسي و تحليل نكات بلاغي موجود در تفسير جوامع‌الجامع شيخ‌طبرسي ( رحمة الله عليه) پرداخته است، چراكه پژوهش‌هاي پيشين با محوريّت تفسيرالميزان صورت گرفته و انجام اين پژوهش عرصه‌ي عمل را براي مطالعات گسترده‌تر، فراگيرتر و عميق‌تر در مقايسه‌ي بين اين ‌دو تفسير باز نموده است. يافته‌هاي تحقيق بيانگر اين است كه در كتاب جوامع الجامع شيخ‌طبرسي( رحمة الله عليه) شواهدي براي برخي آرايه‌هاي ادبي (معاني، بيان و بديع) وجود دارد كه شيخ‌طبرسي( رحمة الله عليه) برخي از آن‌ها را به وضوح بيان فرموده همچون آيه‌ي : «لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلَادِ»(۱۹۶ سوره آل‌عمران) كه به وضوح بيان داشته‌اند كه در اين آيه آرايه‌ي مجاز وجود دارد و برخي را مانند آيه‌ي: «اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ» (سوره حمد آيه ۶)تنها اشاره كرده‌اند كه در اين آيه آرايه‌ي استعاره وجود دارد و نگارنده در حدّ توان يا بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي و با روش توصيفي- تحليلي، به بررسي اين آرايه‌ها پرداخته و در حدّ چندخط از سوي خود، جهت توضيح و تشخيص بهتر آرايه‌ها مطالبي را آورده تا موجب فهم و درك عميق‌تر آرايه‌هاي ادبي قرآن‌كريم گردد.