پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

گرايش به تفريح يكي از ابعاد وجودي انسان است و آيات و روايات و سيره عملي معصومان (ع) آن را تاييد نموده است. لذا تفريح به خودي خود بار منفي ندارند اما آنچه در اين بين مورد نكوهش شديد اسلام قرار گرفته است؛ گرايش افراطي به تفريحات ناسالم و هدف قرار گرفتن آن در زندگي است. اين خصيصه‌ي ناپسند، بسياري از ابعاد زندگي در خانواده‌ها و اجتماعات را تحت تأثير خود قرار داده است. تفريحات ناسالم با اين بيان به معني، ميل و رغبت كردن به امور ناپسند و توجه به ظواهر زندگي مي‌باشد. گرايش به تفريحات ناسالم، آسيب‌ها و آثار نامطلوبي در پي دارد. فراموشي قيامت، ضلالت، الحاد، پيمان‌شكني، خودنمايي، عياشي، زوال نعمت، ربا، ظلم و ... از جمله شاخصه‌هاي تفريحات ناسالم هستند كه هم از نظر شناختي- اعتقادي و هم از بعد اخلاقي- رفتاري مورد بررسي قرار مي‌گيرند. هم‌چنين اين شاخصه‌ها در مسائل روزآمد نيز مصداق پيدا مي‌كنند و گرايش به اين تفريحات ناصحيح، به خصوص در بين جوانان موجب سست و كم‌رنگ شدن آنان به اعتقادات ديني و مذهبي مي‌شود. به طور حتم اين مسأله يعني رو آوردن به تفريح ناسالم،ريشه در عقده‌ي حقارت و بيماري‌هاي روحي و رواني دارد چرا كه اين معضل در هيچ جامعه سالمي به هيچ عنوان ارزش تلقي نمي‌شود. اينجانب به روش توصيفي- تحليلي در راستاي تكميل پژوهش‌هاي انجام شده؛ با استفاده از آيات و روايات و با ساختاري متفاوت از ديگر پژوهش‌ها، شاخصه‌هاي اعتقادي و رفتاري مذموم را مشخص نموده و دليل و توجيه زشتي و بدي آن شاخصه را با توجه به هدف خلقت، ترويج الگوگيري از سيره معصومان (ع)، باورهاي ديني و ارزش‌هاي معنوي بيان نموده و توجه و تفكر در فرجام تفريحات ناسالم را مضمون برگرفته از آيات و روايات معرفي نموده و در قالب پايان‌نامه ارائه مي‌نمايم.