پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: يكي از مسائل مهمي كه همه‌ي انديشه ورزان جهان را از ابتداي هستي به تفكر و تفحص حول محورش وا داشته است، سرانجام انسان‌ها پس از مرگ است. همه‌ي افراد بشر درباب اين موضوع فكر مي‌كنند حتي آن‌ها كه غرق در شهوت و لذت‌هاي مادي هستند، آن زمان كه بامرگ عزيزي مواجه مي‌شوند براي مدتي هرچند كوتاه به فكر فرو مي‌روند و اين سوال ايجاد مي‌شود كه آيا پس ازمرگ چه خواهد شد؟ لذا اين پژوهش باهدف بررسي مرگ مومن و كافر از منظر قرآن ونهج البلاغه صورت گرفته است. باتوجه به اين كه اعتقاد به روز قيامت وعالم پس ازمرگ از موثرترين عوامل و سازنده ترين اسباب تربيت وتكامل انسان است؛ ضرورت داشت چگونگي جان دادن انسان متقي وپاك وانسان كافر و آلوده به گناه از دل آيات قرآن و كلام اميرالمومنين عليه السلام گردآوري شده و بيان گردد. با توجه به آن چه كه گفته شد اين نوشتار در صدد آن است كه با متخلق شدن به آداب انساني واسلامي وسجايا وملكات حميده ودوري جستن از آن-چه گناه است، راه را براي رسيدن به كمالات الهي وتشرف به لقاء ووصال خداوند روشن كرد. در اين پژوهش تا حد امكان از نقش اخلاق، اعتقادات و اعمال انسان‌هاي مومن و كافر در كيفيت مرگ شان از تفاسير مختلف شيعه و اهل سنت و هم چنين نهج البلاغه استفاده شده. پژوهش پيش رو شامل چهار فصل مي‌باشد. اين تحقيق براساس روش توصيفي- تحليلي- انجام شده وگرد آوري اطلاعات به روش كتابخانه‌اي بوده است. از يافته‌هاي پژوهش حاضر اين است كه انسان مومن با مرگ، از دنيا و بلاهاي آن خلاص مي-شود. اما انسان كافر پس از مرگ با غضب پروردگار روبرو شده و اين اولين سختي او در آن جهان ابدي ست.