پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

عدالت به عنوان گرايش باطني و فطري، از مفاهيم والاي علوم انساني است و اقامة عدالت اجتماعي بزرگترين چالش حكومت‌هاي ديني در تاريخ بشريت بلكه از مهم‌ترين اهداف بعثت انبياء الهي معرفي شده است. پژوهش حاضر به روش توصيفي و تحليلي، بر مبناي آيات قرآن كريم و تكيه بر اسناد و مدارك كتابخانه‌اي نخست مفهوم عدالت اجتماعي را ذيل چهار شاخصه اصلي عدالت اقتصادي، فرهنگي، سياسي و قضايي بيان كرده و سپس راهبردهاي انبياء الهي، حضرت يوسف، حضرت موسي، حضرت داوود و حضرت سليمان را در عرصه‌هاي فوق در جهت بناگذاري عدالت اجتماعي از منظر قرآن كريم تحليل و بررسي نموده است. براساس آيات مبارك قرآن كريم، هر يك از انبياء مورد مطالعه در تمام مدت حكومت خود ضمن پيوند دين با سياست و محوريت هدايت انسان‌ها در مسير عبوديت الهي، تمام نيروها و ظرفيت‌هاي طبيعي و غيرطبيعي را بكار بستند و با راهبردهاي گوناگون اقتصادي، فرهنگي، سياسي و قضايي عدالت اجتماعي را بنا نهادند. در بررسي‌هاي انجام شده اين نتيجه حاصل شد كه؛ انبياء الهي از شيوه‌هاي مختلفي براي بناگذاري عدالت اجتماعي بهره بردند كه از آن جمله مي‌توان به موارد زير اشاره كرد: كارآفريني، گسترش فعاليت‌هاي تجاري، ترويج مكارم اخلاق، تربيت نيروهاي مبارز انقلابي، انتخاب كارگزاران مناسب حكومتي و نظارت بر فعاليت آن‌ها، قانون‌مداري و رعايت مساوات، مبارزه با فساد و توزيع عادلانة ثروت در جامعه و... . به نظر مي‌رسد بين سياست‌ انبياء در عرصه‌هاي مورد مطالعه تفاوت معناداري وجود ندارد بلكه همگي با استعانت از خداوند متعال و با به كارگيري تمام توانِ انساني و استفاده از ابزارها و امكانات موجود درصدد احياي عدالت در معناي واقعي خود بودند.