پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده عنوان پژوهش حاضر، تفسير ترتيبي تطبيقي آيات يك تا پنج سوره قيامت با تأكيد بر روش اجتهادي است. تفسير اجتهادي روشي تفسيري است كه در آن مفسر تلاش مي‌كند تا با تدبر و استفاده از منابعي چون قرآن، روايات، معناي لغوي واژگان، سياق آيات، اصول مسلم علمي و ... نزديكترين و صحيحترين معنا به مراد الهي را كه مورد نظر آيه است استخراج كند، به اين منظور در اين پژوهش برآنيم آيات پنج‌گانه سوره قيامت را با شيوه‌اي متفاوت از تفاسير موجود با نگاهي جامع به منابع مختلف و نقد روايات در تفاسير فريقين بررسي نموده تا در اين راستا به اصلي‌ترين هدف نزول آيات قرآن كه بهره گيري از اين كتاب الهي در تمام زواياي زندگي بشر است نايل آييم و به نزديك ترين معنا كه مراد الهي از آيه است دست يابيم، از اين رو براي جمع‌آوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي بهره گرفتيم و به تفاسير بزرگ و ارزشمند شيعي چون التبيان، قمي، البرهان، مجمع البيان، الميزان و نمونه مراجعه نموده و از تفاسير بزرگ اهل سنت به روح البيان، جامع البيان، روح المعاني، كشاف، كبير، مفاتيح الغيب و درالمنثور مراجعه شده و از خلال تفسير اجتهادي اين آيات به دست آمد كه معناي مورد نظر خداوند از پنج آيه اول سوره قيامت اين است كه قسم به روز قيامت و به وجدان انسان با ايمان كه تا بازخواست آن روز دائماً او را بر خطاها نكوهش مي‌كند (هر آينه دوباره زنده خواهيد شد) آيا انسان كافر گمان مي‌كند كه تجديد حياتي در كار نيست و پس از مرگ استخوانهاي او را گرد نخواهيم آورد بلكه ما توانمنديم همه اعضايش را مجدداً بازسازي كنيم، در واقع علت انكار قيامت، آن است كه انسان كافر مي‌خواهد عمر خود را به گناه بگذراند.