پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امروزه ناباروري يكي از مشكلات اساسي زوجين وعامل برخي اختلافات در زندگي مشترك است.از طرفي تحكيم بنيان خانواده اهميت بسياري دارد و براي حفظ استحكام روابط زوجين نابارور از روشهاي جديد كمك باروري استفاده ميشود.دانش پزشكي توانسته مشكلات را بررسي كرده و راه حل هايي پيشنهاد كند كه يكي از اين راه حل ها تلقيح مصنوعي به صورت تلقيح خارجي و تشكيل بانك جنين و اهداي ان به زوجين نابارور در شرايط خاص است.به خصوص زوجيني كه به خاطر ناباروري مردان نميتوانند به طور طبيعي صاحب فرزند شوند.تشكيل بانك جنين و به دنبال ان اهداي جنين به زوجين نابارور به عنوان يكي از روش هاي كمك باروري مدتهاست مورد توجه فقيهان قرار گرفته است.و با استفاده از دلايل مختلف سه نظريه در اين زمينه ارايه كرده اندكه عبارتند از:حرمت مطلق و عدم جواز،جواز مطلق،جواز مشروط.در اين نظريات از دلايلي همچون ايات و روايات و قواعد فقهي استفاده شده كه بعضي از انها با استدلال رد شده و بعضي پذيرفته شده است.در اين تحقيق ضمن ارايه ي نظريات موجود وبا توجه به تحكيم بنيان خانواده و نقش اهداي جنين در ان و با دلايل مستند،جواز مشروط را حاكم دانسته و به بررسي مباني فقهي مشروعيت تشكيل بانك جنين و اهداي ان پرداخته است و اين مشروعيت گام مهمي است در جهت استحكام خانواده هايي كه به دليل ناباروري در استانه ي فروپاشي هستند.روش اين تحقيق از نوع توصيفي،تحليلي و روش گرداوري اطلاعات،كتابخانه اي است.