پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

بر‌ اساس ‌آموزه‌هاي ‌ديني حقوق ‌والدين ‌بر ‌فرزندان با‌ فوت ‌آن‌ها‌ ساقط ‌نمي‌شود از‌جمله‌ اين ‌حقوق قضاي ‌عبادات ‌فوت‌ شده‌ي ‌آنان‌ مي‌باشد ‌كه‌ اين ‌قضاي ‌عبادات ‌يا‌ عبادت ‌بدني‌ است‌ همچون ‌نماز ‌و ‌روزه ‌كه‌ بر‌ ذمه‌ پسر ‌بزرگتر‌ است‌ كه ‌آن را‌ مباشرتا‌ يا ‌به ‌واسطه ‌گرفتن‌ اجير‌ انجام ‌دهد ‌و ‌بعضي ‌عبادات ‌همچون ‌حج ‌كه ‌بدني و‌ مالي ‌است ‌در‌ صورت ‌استقرار آن ‌بر ميت ‌از ‌اصل‌ مال‌ ايشان ‌جهت ‌انجام ‌آن ‌برداشته ‌مي‌شود ‌و ‌بعضي ‌از ‌عبادات ‌كه ‌فقط ‌مالي‌ است؛ مثل ‌خمس ‌و زكات ‌بر ‌عهده ‌ورثه ‌مي‌باشد‌ از‌اصل‌ مال ‌آن‌ را پرداخت ‌نمايد. فقهاي ‌اماميه ‌درباره قضاي ‌عبادات ‌والدين ‌نظراتي ‌دارند‌ كه‌ وجه ‌اشتراك ‌و ‌اختالفي‌ ميان‌ آنان وجود ‌دارد.‌همه ‌فقهاي ‌اماميه ‌قائل ‌هستند ‌كه ‌قضاي ‌نماز‌ و ‌روزه پدر ‌بر‌ ذمه‌ پسر ‌بزرگ‌ است ‌كه‌ آن ‌را‌ انجام‌ دهد؛ ولي ‌اين ‌كه‌ در ‌چه ‌صورتي بر ذمه ‌پسر‌ بزرگتر ‌است ‌اختالف ‌نظر‌ است.‌همچنين ‌ميان‌ فقهاء ‌اماميه‌ نسبت به قضاي ‌نماز‌ و ‌روزه‌ مادر ‌اختالف ‌نظر ‌وجود‌ دارد.‌ فقهاي ‌اهل ‌سنت غالبا‌ ديدگاه ‌آنان‌ درباره قضاي عبادات ‌بدني ‌و ‌مالي‌ مشترك‌ مي‌باشد؛‌ مگر‌ در ‌برخي ‌مسائل ‌مرتبط‌ با ‌آن‌ كه ‌اختالف ‌دارند. همه‌ فقهاي ‌اهل ‌سنت ‌نسبت‌ به‌ قضاي‌ نماز ‌و‌ روزه‌ والدين ‌بر‌ پسر ‌بزرگ‌ قائل ‌به ‌عدم ‌وجوب ‌هستند؛ اما‌ نسبت‌ به ‌زكات‌ و ‌حج‌ در‌ صورت استقرار‌ آن ‌بر‌ ميت‌ قائل‌ هستند‌كه ‌ورثه ‌بايد ‌آن‌ را ‌انجام‌ دهد. الزم‌به‌ذكر‌است‌كه‌بين ديدگاه ‌اماميه ‌و‌عامه ‌اختالف ‌و‌ اشتراكاتي ‌وجود ‌دارد؛ مثال ‌نسبت‌ به‌انجام‌قضاي‌نماز ‌و‌روزه و‌خمس ‌ميان ‌فريقين ‌اختالف‌است؛ اما‌نسبت‌به‌انجام‌حج و‌ زكات ‌اشتراك ‌دارند؛ مگر ‌در ‌برخي ‌از ‌مسائل ‌مرتبط ‌با ‌آن ‌چون ‌شرايط ‌وجوب ‌حج و..‌ اختالف ‌دارند. كليد واژه:‌قضاي‌عبادات،‌والدين،‌فريقين،‌اماميه،‌عامه،‌اشتراك،‌اختالف