پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كريم به عنوان كامل‌ترين كتاب آسماني، مشتمل بردستورات متعددي براي هدايت بشربوده ودرآن به رسالت پيامبران ازجمله پيامبرمكرم اسلام( صلي الله عليه وآله و سلم) وحضرت ابراهيم (عليه السلام) تصريح نموده است. ولي گاهي پيشرفت علوم وتكنولوژي و پيدايش نظريه هاي بشري موجب غفلت از ويژگيهاي پيامبران الهي و آيين آسماني آنان مي گردد و از اين جهت تبيين ويژگي هاي پيامبران بزرگ ، جهت الگوسازي در جامعه بشري، ضرورت روز افزون پيدا مي كند وازسوي ديگر چون مبناي اصلي ما قرآن است وقرآن براي ما حجيّت دارد، نوشتار پيش‌ رو با استخراج اوصاف اين دو پيامبر عظيم الشأن از آيات الهي درصدد بررسي و بازخواني وجوه مشترك آييني و شخصيتي اين بزرگواران در تفاسير فريقين مي‌باشد، تا بتواند با مطالعه كتابخانه اي و روش توصيفي- تبييني، علاوه بر اثبات ماهيت و جوهره مشترك اديان الهي، الگو و اسوه كامل براي جامعه بشري نيز معرفي نمايد. بر اساس يافته هاي تحقيق رسالت، امامت فراگير، حنيفيت، الگوسازي، مناسك حج، مبارزه با بت پرستي و طاغوت و...،از وجوه مشترك آييني پيامبر اسلام(صلي الله عليه وآله وسلم) و حضرت ابراهيم(عليه السلام) مي باشد و صلاحيت اخلاقي، سرسپردن به دستورات الهي، مهمان نوازي، بردباري و اِنابه از وجوه مشترك شخصيتي ايشان مي‌باشد. كليدواژها: وجوه مشترك، آيين و شخصيت، پيامبراسلام( صلي الله عليه وآله و سلم)، ابراهيم(عليه السلام).