پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انسان موجودي ذوابعاد بوده و منتهاي هدفش سعادتمندي است .از آنجا كه پاسخگويي به اقتضائات آفرينش انسان در نتيجه تطابق بين دين و فطرت حاصل مي¬شود ، مي¬توان دريافت كه رشد و تكامل حاصل از قانون الهي ، حقيقتي انكارناپذير است . دين نحوه سلوك در زندگي دنيا بوده و صلاح دنيا را در بردارد به گونه اي كه با كمال اخروي و حيات جاودانه نزد خداوند هماهنگ و همسو باشد . از اينروست كه معرفي دين به عنوان جرياني كه كل هستي را به سمت هدفي متعالي هدايت مي¬كند ، بسيار حائز اهميت است . از نظر علامه طباطبايي ، شريعتي كه خداوند براي جامعه انساني فرستاده است ، مطابق با نظام كل جهان و اهداف خلقت است . آنچه انسان را به سوي شناخت دين حق و پيروي از آن سوق مي¬دهد ، گرايش هاي فطري و عقل هستند كه متاسفانه در جامعه امروز بشريت ، دستخوش آسيب¬هاي جدي شده¬اند . به نظر مي¬رسد حركت رو به تعالي نظام خلقت به دليل بي توجهي نوع بشر به رشد و تكامل خود- به عنوان موثرترين عامل پيشبرنده هستي كه داراي انواع استعدادهاست- با تغييرات نامطلوبي مواجه بوده است .از نظر دين اسـلام دنـيا و آخرت هيچ تضادي با هم ندارند و آنـچه كـه مـهم است جهتدهي به استفاده از آن است كه مـربوط بـه انسان ميشود كه نيازمند ايجاد نگرشي نو به جايگاه دين و دنياست . در اين ميان بررسي انديشه¬هاي متفكري بزرگ چون علامه طباطبايي ، در موضوع رابطه دين و دنيا ، پاسخگوي فرهيختگان و البته ساير افراد جامعه مي¬باشد .