پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

«روش هاي تربيت ديني» يكي از مسائل چالش برانگيز در نظام تعليم و تربيت است.در واقع، آگاهييابي از اين روش ها به منزله ي ايجاد مسيري است كه گام نهادن در آن، نيل به هدف را تسهيل و فراهم مي نمايد.مهم ترين هدف در نظام تربيتِ قرآن محور، نزديك شدن به حق تعالي است.بنابراين، هر ديدگاهي كه بتواند تمهيدات مورد نياز جهت وصول به اهداف تربيتي را در زمينه ارائه ي روش هاي تربيت ديني به بهترين شكل عرضه نمايد، مطلوب خواهد بود.يكي از بهترين روش ها جهت حصول به نتيجه دلخواه در زمينه ياد شده، تطبيق نظرات مفسرين مشهور فريقين است.در اثر حاضر، براي دست يابي به روش هاي تربيتي مورد نظر قرآن كريم به استخراج و طرح ديدگاه علامه طباطبايي در تفسير الميزان و سيد قطب در تفسير في ظلال القرآن در حيطه هاي شناختي، گرايشي، عملي و عاطفي در جنبه هاي سلبي و ايجابي پرداخته شده است.در ديدگاه علامه طباطبايي تربيت ديني، جهت دهي به فرآيند تجرد نفس، متناسب با فطرت ربوبي انسان است كه با ارائه رويكردهاي سلبي و ايجابي در حيطه هاي مذكوردر پي تقويت گرايش ها، تفصيل معرفت و انجام عمل متناسب با آن است. در ديدگاه سيد قطب تربيت ديني بر پايه واقعيت گرايي و فطرت و توانايي انسان هاست و مفاهيم جاهليت و حاكميت از اساسي ترين مفاهيم اثر گذار در انديشه هاي تربيتي وي مي باشد، به طوري كه جوامع مسلمانان را به دليل تن در ندادن به حاكميت الهي يا تلاش نكردن براي برپايي آن تكفير كرده و هرگونه سازش و توازن بين دين و تمدن جديد را رد ميكند و تمدن جديد را جاهليتي مينامد كه بايد نابودش كرد.