پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده پژوهش حاضر با هدف شيوه¬هاي تربيت فرزند براي مقابله با فرهنگ¬هاي ضد ديني انجام شده است و به دنبال پاسخگويي به اين سوال است كه از نگاه قرآن و روايات معصومين] چه راهكارهاي علمي و عملي مي¬تواند در تربيت فرزند مؤثر باشد تا در مقابل فرهنگ¬هاي ضدديني، مصون بمانند و به نهايت سعادت و كمال برسند. روش اين پژوهش توصيفي- تحليلي است كه به معرفي فرهنگ¬هاي ضدديني و شيوه¬هاي تربيت براساس آموزه¬هاي قرآن و روايات معصومين] مي¬پردازد. در زندگي بشر همواره فرهنگ، امري جاري در جوامع بوده است و فرهنگ بالنده، براي تكامل، بايد توانايي تبادل با ساير فرهنگ¬ها را داشته باشد. بنابراين، تمام فرهنگ¬ها با يكديگر در تعامل هستند. از طرفي استعمارگران، به اين نتيجه دست يافته¬اند كه بهترين راه نفوذ در ساير كشورها، نفوذ در فرهنگ آنان و استحاله¬ي دروني آن است. هدف اصلي فرهنگ¬هاي ضد ديني، جلوه¬دادن ارزش¬هاي خود و جايگزين¬كردن آن¬ها با معيارهاي بومي و ملي است. فرهنگ¬هايي همچون رسانه¬هاي تصويري و مكتوب، شبكه¬هاي اجتماعي و پيام-رسان¬ها، بازي¬هاي رايانه¬اي، محبت¬هاي افراطي، موسيقي و... است. از اين¬رو عمق بخشيدن به آموزه¬هاي ديني در فرزندان، آنان را از آسيب¬هاي اخلاقي، اجتماعي و ... مصون مي¬دارد و دروني¬شدن ارزش¬هاي ديني باعث مي¬شود تا فرزندان در برابر اين انحرافات مقاومت بيشتري داشته باشند. شيوه¬هاي تربيت صحيح در نظام اسلامي از طريق كرامت¬بخشيدن، باعث مي¬شود، فرزندان داراي روحي بزرگ و عدم انحراف آنان در آينده بشود. شخصيت¬دادن و استقلال، موجب مي¬گردد تحت¬تأثير هر حرف و مكتب و عقيده¬اي قرار نگيرند. حريت و آزادمنشي فرزند را مي¬سازد تا زماني كه به اشتباهي پي برد، لجاجت نورزد و عقيده¬اي را بر ديگر عقيده ترجيح ندهد. با آموزش تفكر و انديشيدن مسائل، باعث مي¬شود فرزندان عقائد سنتي مهاجم را تحليل و مهار نمايند. خانواده با تمسك به اين آموزه¬ها و دروني¬كردن آن¬ها، مي¬تواند مقاوم سازي فرزندان را در برابر دسيسه¬ها و قطع زمينه¬هاي تهاجم پذيري را امكان¬پذير نمايد.