پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده ميرزا مهدي غروي اصفهاني پايه گذار مكتب فكري معارفي خراسان و از چهره¬هاي مخالف فلسفه در عصر حاضر است. طبق ديدگاه ايشان مفاهيم و مصطلحات فلسفي و عرفاني با محكمات اسلامي و مباني قرآني و معارف معصومين (عليهم السلام) تطابق تام ندارد. از خصوصيات مرحوم اصفهاني اظهار نظرهاي خاص در مقابل آراي رايج در باب شناخت است. ميرزا همسو با اهل حديث و نص گرايان راه شناخت معارف دين را تنها رجوع به ظواهر قرآن و روايات مي¬داند و براي عقل جايگاهي قائل نبودند. در باب شناخت گاهي در صف شهود گرايان قرار مي¬گيرند و گاهي رگه¬هايي از ظاهرگرايي در آراء ايشان به چشم مي¬خورد. مرحوم ميرزا مدعي بيان معارف ناب اسلامي، به دور از هر گونه آميختگي با افكار و علوم بشري و ارائه راه جديدي است كه مطابق با شريعت مي باشد. مسئله¬ي اصلي اين تحقيق تبيين و نقد انديشه¬هاي كلامي ميرزاي اصفهاني با استفاده از روش توصيفي-تحليلي است. اين پايانامه با يك مقدمه و پنج فصل به تبيين و نقد آراء ميرزاي اصفهاني پرداخته است. هر فصل شامل دو گفتار با عنوان تبيين و نقد تنظيم شده است. فصل اول به كليات و مفاهيم پرداخته است. فصل دوم ديدگاه ميرزا مهدي در زمينه¬ي معرفت شناسي را مورد بررسي قرار گرفته و سپس به نقد آن پرداخته است. فصل سوم ديدگاه ايشان در باب خداشناسي را تبيين و نقد كرده است. فصل چهارم مبحث راهنما شناسي را تبيين نموده و فصل پنجم تببين و نقد معاد شناسي ميرزا را عهده دار است. واژگان كليدي: انديشه¬ي كلامي، معرفت شناسي، خداشناسي، راهنما شناسي، معاد شناسي، ميرزا مهدي غروي اصفهاني