پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرار گرفتن انسان در معرض امتحانات، فتنه‌ها و آزمون‌هاي الهي، جزء لاينفك زندگي بشر است كه به دلايلي از جمله نمايان شدن باطن حقيقي او، بروز استعدادها، كيفر گناهان، تصفيه قلوب، اتمام ححجت با خلق، توبه و بازگشت به سوي خداوند و ... برايش پديد خواهد آمد. مصاديق اين آزمايش‌ها را مي‌توان نعم الهي، جنگ و خوف، حوادث تلخ و شيرين، تمايلات نفساني، فرزندان و اموال و ... دانست. توجه به اين نكته نيز ضروري است كه همه نوع بشر حتي انبياء نيز در معرض آزمون قرار دارند. البته اين مسئله به فراخور توان و ويژگي‌هاي آزمايش‌شونده‌ها، از يكديگر متفاوت است. چه بسا آزموني كه خداوند از اولياي الهي و انبياء مي‌گيرد، به مراتب دشوارتر از آزموني باشد كه از عموم افراد گرفته باشد. طبيعتاً پاداش و اجر موفقيت و پيروزي در آن‌ها نيز متفاوت خواهد بود. جهت موفقيت در اين آزمون‌ها مجموعه عوامل معرفتي همچون ياد خداوند، تقويت ايمان، توجه به نظارت الهي، گذرا بودن دنيا، ياد مرگ و آخرت مؤثر است. همچنان كه نوع اخلاق، سيره و گرايش هر فرد اعم از آستانه صبر و تحمل او و پرهيزكاري و تقوايش در اين موفقيت دخيل است. اين را نيز بايد در نظر داشت كه توسل و دعا به درگاه خداوند، عبرت‌آموزي از گذشتگان و موعظه‌پذيري، رفتاري شايسته و پسنديده براي يك انسان مؤمن در برابر آزمون‌هاي الهي به شمار مي‌رود.