پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سنت هدايت و اضلال يكي از سنت هاي الهي است كه در قرآن كريم به آن اشاره شده است و اين سنت از زمان خلقت موجودات جاري بوده است. از آن جايي كه همه مؤفقيت ها و محروميت هاي انسان به هدايت صحيح يا ناصحيح بستگي دارد لذا شناخت سنت هدايت و ضلالت و موانع دستيابي به آن ها در رسيدن انسان به سعادت حقيقي بسيار مؤثر است. در اين تحقيق از روش كتابخانه¬اي استفاده شده است و در كتب تفسيري و حديثي مختلفي به اين موضوع پرداخته شده است. با توجه به آيات قرآن،گمراهان، ستمگران، مسرفين، متكبران، كافران¬ومنافقان به عنوان مصاديق اضلال شده¬ها معرفي شده¬اند. هدايت به معناي راهنمايي و ارشاد بوده و سنت هدايت بر اساس معيارهاي مختلف چون مطلق و مقيد بودن، دامنه و فراگيري سنت، ترتيب و تقدم و تأخر آن، كيفيت و چگونگي آن داراي اقسامي است.سنت اضلال، در مقابل سنت هدايت مي¬باشد و مخصوص اهل كفر و باطل است. اضلال نيز داراي اقسامي از جمله: اضلال اعتقادي و اضلال عملي مي¬باشد. از جمله عوامل دستيابي به هدايت مي¬توان به: انبياء، قرآن، مثل¬ها، عبرت گرفتن از سرگذشت گذشتگان، شرح صدر، نشانه هاي الهي، ابتلا و امتحان الهي و اطاعت از خدا،اشاره نمود. از جمله عواملي كه موجب دستيابي انسان به ضلالت مي¬شود نيز مي¬توان ظلم، دروغ، هواي نفس، تكبّر، شيطان، همنشين و دوست بد و... را نام برد.