پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي ديگر از سلاح هاي غير متعارف در عرصه تسليحات نظامي، سلاح هاي اتمي است. اين سلاح ها به دو روش گداختي و شكافتي در زرادخانه هاي بزرگ قدرت هاي هسته اي توليد و ذخيره سازي مي شود. وجود ويژگي هايي چون ابعاد تخريبي غير قابل وصف، عدم كنترل آن، ماهيت مسابقاتي، اين نوع سلاح ها را از ديگر سلاح هاي غيرمتعارف متمايز ساخته است. با ورود اين سلاح ها به عرصه جهاني و بين المللي و ظهور تهديدات جديد از يك طرف مصرف صلح آميز انرژي اتمي كه حق تمام كشورهاي جهان است، محل نزاع و كشمكش است و از سوي ديگر مهمترين اصل و پايه حقوق بشر يعني كرامت انساني با وجود اين سلاح هاي مخرب و ويرانگر با چالش جدي مواجه است . اين تحقيق كه به روش توصيفي و كتابخانه اي مي باشد، ممنوعيت اين نوع از سلاح هاي غير متعارف را با توجه به مستندات فقهي از جمله آيات و روايات و قواعد و اصول بشر دوستانه در جنگ و همچنين حقوق بين الملل در قالب قواعد عام و خاص بين المللي و معاهدات دو يا چند جانبه بين دولت ها مورد بررسي قرار داده و از اين رهگذر به اين نتيجه مي رسد كه نه تنها كاربست اين نوع از سلاح ها به دليل فساد در روي زمين، ناامني، ترس و وحشت، خون ريزي، وارد كردن خسارت به أبناء بشر مخل امنيت عمومي در سطح بين المللي است؛ بلكه با اصول و قواعد بشر دوستانه در جنگ همچون اصل تفكيك بين اهداف نظامي و غير نظامي، اصل تناسب، عدم درد و رنج زايد و بيهوده و اهداف جهاد اسلامي كه اساس آن اعتلاي كلمه حق است مغايرت دارد. كليد واژه ها: مباني، فقه، حقوق، تحريم، سلاح، سلاح اتمي، انرژي اتمي