پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرآن كريم كتاب هدايتگر بشريت است كه بستر زماني نزول اين كتاب مقدس دوراني بوده است كه ويژگي مهم آن جاهليت بوده است. مطالب نوراني اين كتاب الهي با توجه به شرايط فرهنگي و اعتقادي آن زمان در طي بيست و سه سال به منظور هدايت انسان ها در تمامي عصرها و نسل ها، نازل شده است و از آن جائي كه اين كتاب، كتابي جامع، همگاني و هميشگي است، مستشرقان امروزه اين شبهه را مطرح مي كنند كه قرآن كريم همانند عهدين از فرهنگ زمان نزول تأثير پذيرفته است و معرفت بخش و حجت نيست. بنابراين برداشت و توصيفي كه از كلام وحي شده است جامعيت، جاودانگي و همگاني بودن قرآن را مورد نقض قرار داده است. بنابراين با توجه به اين كه قرآن در شرايط خاص نازل شده و آيات آن داراي شأن نزول مناسب با آن زمان مي باشد، در شرايط كنوني بلكه در همة زمان ها نمي تواند پاسخگوي نياز انسان بويژه در حوزه هدايت ديني باشد. بر اين اساس اين پژوهش در صدد پاسخ به اين شبهه برآمده و با تحقيقات انجام شده اثبات مي كند شرايط نزول قرآن و شأن نزول آيات آن منافات با هميشگي و همگاني بودن قران ندارد. وجه امتياز اين تحقيق اين است كه شبهه تاثير پذيري قرآن از فرهنگ زمانه را با محوريت روايات شان نزول مورد بررسي قرار داده است . در اين نوشتار روش تحقيق به صورت توصيفي- تحليلي بوده و اسناد آن به صورت كتابخانه اي فيش برداري و جمع آوري شده است.