پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين نوشتار به نقش مادر در تربيت ديني فرزندان پرداخته است چرا كه روش مادر در تربيت تعيين كننده سرنوشت كودك است، بسياري از سعادتمندي ها و يا تيره روزي هاي كودكان به مناسبت انتخاب روش صحيح يا غلط تربيتي از سوي مادران است كودك بيش از هر كس با مادر تماس دارد. مفاهيم مذهبي و اخلاقي را از او مي آموزد. در رفتار و اخلاق و گفتار و كردار او را نمونه و شاهد خود قرار مي دهد، اساس اجتماع اسلامي و جامعه بر مبناي تربيت صحيح و ديني افراد جامعه است كه در دامن مادران پاك سرشت و پرهيزگار صورت گرفته است تقوي و فضيلت مادران تأثير به سزايي در تربيت ديني فرزندان دارد مادر نخستين كسي است كه به عنوان مربي بذر تربيت را در جان و روان كودك مي پاشد و نهال آن را با بهره گيري از آيات قرآني و روايات معصومين-عليهم السلام-آبياري مي كند. در تربيت ديني پرهيزگاري رأس هر امر و افضل اعمال و مورد محبت خداست مهم اين است كه مادر در مسير تقوي باشد و فكر و شخصيتش را بر آن اساس رنگ دهد تقوي براي مادر نه تنها يك فضيلت بلكه جهاد بزرگي است جهادي كه در سايه آن جان صفا مي يابد و آثارش در عمل تربيتي و نيز در رخسار مادر، به صورت متانت و وقار، شرم و حيا پيدا مي شود. پيش از آنكه ديگران ذهن كودك را مغشوش و آلوده نمايند مادر بايد خود را سرگرم او كند و مفاهيم خوب و بد را در ذهنش استوار و ريشه دار سازد، بذرهاي اعتقادي را در دل او بپاشد و خوي ها و رفتارهاي او را بر اساس سنت الهي جهت دهد. تربيت ديني را در همه مراحل رشد جسمي و ذهني فرزندان دنبال كند چه در زمينه هدايت اعم از هدايت شناختي، علمي و جنسي و چه در زمينه حمايت (اعم از حمايت بدني، عاطفي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي)او را تربيت نمايد.