پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تحقيق حاضر شاخصه هاي اخلاقي در دعوت توحيدي حضرت ابراهيم عليه السلام است. خداوند هدف از خلقت انسان‌ها را هدايت و رسيدن به قرب الهي معرفي مي‌كند. حضور الگو و اسوه طي كردن اين مسير سخت را آسانتر مي‌كند؛ چرا كه پيرو با اقتدا به اعمال و رفتار الگو، درصد خطا و اشتباه خود را به حداقل مي‌رساند. هر الگويي مي‌بايست جميع شاخصه¬هاي موثر در هدايت را با خود به همراه داشته باشد؛ اما شاخصه‌هاي اخلاقي از آن جهت كه داراي بازخوردي مستقيم با مخاطب هستند و بيشترين تاثير را بر شخص مقابل مي‌گذارند و مي‌توانند قدرت جذب را حداكثري كنند، از اهميت خاص و ويژه‌اي برخوردارند. اخلاق حسنه يكي از موثرترين شيوه‌هاي تيليغ و دعوت مردم به سوي توحيد و هدايت است. بنا بر صريح آيات قرآن، پيامبران بهترين و كاملترين افراد براي هدايت بشريت مي‌باشند؛ و از ميان پيامبران، حضرت ابراهيم از جايگاه ويژه‌اي برخوردار بوده و شاخصه‌هاي اخلاقي ايشان نقش تعيين كننده‌اي در دعوت توحيدي دارد كه در دو دسته عمده «شاخصه‌هاي فردي» و «شاخصه‌هاي اجتماعي» قابل احصاء است. بارزترين شاخصه‌هاي اخلاقي فردي ايشان ويژگي هايي همچون «اخلاص»، «امت بودن»، «قنوت»، «داشتن قلبي سليم»، «خليل الله بودن» و «صالح بودن» بود. شاخصه‌هاي اخلاقي اجتماعي آن حضرت نيز «ادب»، «صدق»، «حلم»، «اوّاه بودن»، «منيب بودن»، «مهمان‌نوازي» بودند.