پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: خانواده از مهمترين نهادهاي اجتماعي و سنگ بناي جامعه مي باشد كه در اين پايگاه عاطفي يكايك اعضاء در كنار يكديگر به رشد و تعالي مي رسند البته صرف هم خانگي و در كنار هم بودن كافي نيست. و با زورگويي و قلدري كار به جايي نمي رسد. بر اساس آيات و روايات پايه زندگي زماني كه مملو از محبت و مهرورزي باشد دلها چنان به يكديگر نزديك مي شود كه علاوه بر آرامش و آسايش يكايك اعضاء، انسجام و استحكام خانواده را فراهم مي آورد. بنابراين با آگاهي و شناخت از شيوه هاي مهرورزي ميان اعضاء خانواده با يكديگر و بكارگيري آنها در رفتار و گفتار؛ در حفظ و استحكام خانواده كمك شاياني مي نماييم از جمله اين شيوه ها ميان؛ همسران با هم، والدين با فرزندان، فرزندان با والدين، فرزندان با هم، وجود دارد. و از روند رو به رشد بسياري معضلات و آسيبهاي اجتماعي كه نشأت گرفته از اختلافات خانوادگي است از جمله؛ طلاق و طلاق عاطفي، افزايش فرزندان بي سرپرست و شيوع بزهكاري و.. جلوگيري شود. كه اين امور بخاطر عدم شناخت در نحوه بيان و نحوه عملكرد رفتاري محبت و مهرورزي ميان اعضاست. لذا در فصل دوم به عنوان مهمترين مبحث به شيوه هاي مهرورزي ميان همسران از جهت الگودهي و اينكه رفتار آنها مي تواند بنيان گذار نحوه برخورد و عملكرد يكايك اعضاء در خانواده باشد همچون؛ (حسن سلوك در گفتار و رفتار مانند: حمايت عاطفي، معنوي، جسمي و مالي) و در فصل ديگر به شيوه هاي مهرورزي والدين و فرزندان كه حمايت عاطفي، معنوي، جسمي و مالي مانند: (احسان) را شامل مي شود و در آخر به شيوه هاي مهرورزي ميان فرزندان كه حمايت عاطفي، معنوي، جسمي و مالي چون: احترام، ابراز محبت) اشاره مي نماييم. كه بر اين اساس روش انجام پژوهش ما توصيفي- تحليلي بوده و به‌ منظور گردآوري داده‌هاي لازم جهت دست‌يابي به اهداف پژوهش، با استناد از آيات و احاديث موجود و مرتبط با موضوع پژوهش به صورت كتابخانه اي و با استفاده از فرم‌هاي فيش‌برداري از مجموع منابع معتبر صورت گرفته است.