پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انسان ها در اجتماعي كه متشكل از خانواده است در ارتباط با يكديگر زندگي مي كنند كه نحوه برخورد ورويارويي افراد در آن مهم مي باشد زيرا با عدم رعايت بعضي رفتارها ، خانواده با مشكل مواجه مي گردد كه گاهي موجب فروپاشي اين كانون گرم مي شود . براي اينكه در خانواده، اعضاء آن از جمله زوجين نسبت به يكديگر و والدين نسبت به فرزندان و بالعكس فرزندان نسبت به والدين روابط ارزشمندي با يكديگر برقرار كنند و عملكرد موفقي داشته باشند بايد ديدگاه خود را به زندگي تغيير دهند و با تفكر مثبت و سودمند به زندگي بنگرند و بناي محكم خانواده را در قالب مثبت انديشي حفظ نمايند ؛ از اين رو يكي از مباحثي كه در بحث خانواده مطرح است ، عوامل تحكيم آن است كه از جمله سوال ها اين است كه مثبت انديشي چه نقشي در تحكيم خانواده از ديدگاه آيات ، روايات و روانشناسي دارد ؟ از آنجا كه عوامل تحكيم خانواده را بايد تقويت نمود لذا ضروري است درباره نقش مثبت انديشي در تحكيم خانواده فعاليتي در خور آن انجام گردد . روش تحقيق در اين تحقيق ، توصيفي و تحليلي مي باشد و در جمع آوري اطلاعات از روش كتابخانه اي و از فيش برداري استفاده گرديده است و در آخر نتيجه گرفته شده است كه افراد مثبت انديش با بررسي آثار و فوائد مثبت انديشي و تلاش جهت دستيابي به عوامل موثر در مثبت نگري ، نگرش مثبت را در خود تقويت مي نمايند و موانعي كه در جهت دستيابي به آن وجود دارد را از مسير خود خارج مي كنند و چنانچه اشاره گرديد خانواده كه مهم ترين نهاد اجتماعي است و اعضاي آن كه در راس آن زوجين مي باشند با برخورداري از ديدگاه مثبت انديشي مي توانند ازفوائد و آثار بسياري در زندگي خود بهره مند گردند و از طرف ديگر فرزندان كه نقش مهمي در اين نهاد مقدس دارند بايد مورد اهميت واقع شوند و توجه به اين امرضروري است كه طرز برخورد و نحوه تفكر نسبت به فرزندان در آنها تاثير مي گزارد و بعد از گذشت زمان همان رفتار و طرز تفكر از سمت فرزندان نسبت به والدين باز خواهد گشت ؛ از اين رو موفقيت و سعادت در زندگي متأثر از نوع نگرش انسان به خود و جهان پيرامون است.