پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده (موضوع اين پايان نامه بررسي فقهي نكاح سرپرست بافرزند خوانده وآسيب هاي حاصل از آن مي باشد). خانواده اولين مكان خاصي است كه هركودكي درآن احساس امنيت وآرامش مي كند فرزند خواندگي ياحمايت از كودكان بي سرپرست يا بدسرپرست درواقع مي تواند نقطه اميدي هم براي كودكان كه صاحب خانواده اي مي شوند وهم براي خانواده ها كه طعم شيرين فرزند دار شدن را در زندگي خود احساس مي كنند،باشد در ايران قانون حمايت از كودكان بدون سرپرست در سال 1353 تصويب شد ودر سال1392 با عنوان " قانون حمايت از كودكان و نوجوانان بي سرپرست و بد سرپرست" اصلاح و قانون سابق لغو گرديد قانون گذار باتصويب قانون جديد با الحاق تبصره اي به ماده 26 خود،براي نخستين بار امكان شكل گيري روابط زناشويي ميان سرپرست وفرزند خوانده را(مشروط به مصلحت)به رغم مغايرت باعرف ريشه دارجامعه، وارد ادبيات حقوقي وفرهنگي جامعه نموده است كه منجر به موافقت گروهي و مخالفت عده اي شده است واينكه از منظرغالب به اتفاق فقها اين ازدواج جايز است واشكالي درآن نيست ومنع شرعي در آن وجود ندارد ولي اين جواز با هدف اصلي اين قانون كه در ماده 1،تأمين نيازهاي مادي ومعنوي كودكان ونوجوانان مي باشد در تعارض است وآسيب هاي احتمالي زيادي ممكن است براي فرد وخانواده وجامعه به وجود آورد در تحقيق حاضر با روش توصيفي تحليلي وبا بررسي منابع كتابخانه ي سعي شده به بررسي ومطالعه كتاب ها ومقاله هاي موجود واسناد مكتوب فارسي آيات قرآني وروايات مدون به بيان نظرات فقها پرداخته شودواين نوشتار مشتمل بر سه فصل مي باشد كه در فصل اول كليات تحقيق ومفهوم شناسي ودرفصل دوم به بيان ماهيت فرزند خواندگي،سپس به بيان ادله موافقين ومخالفين ودر انتهادر فصل سوم به آسيب هاي احتمالي كه در اثر تصويب اين تبصره گريبان گير فرزند خوانده ،خانواده وجامعه مي شود ، پرداخته مي شود.