پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده بي ترديد پديده اسراف و تبذير به عنوان يكي از علل انحطاط جوامع مختلف انساني در عصر كنوني است كه موجب تباهي نعمتهاي الهي و تضيع حقوق بسياري از مردم ، فقرا و مساكين جهان مي باشد . همان گونه كه از مفهوم اسراف به معناي تجاوز از حد و زياده روي كردن در هر كاري است كه خروج ازاعتدال و ميانه رويرا به بار مي آورد. هزاران نفري كه هر روزه در اثر فقر و بيماري جان خود را از دست مي دهند و يا ميليون ها نفري كه از امكانات اوليه زندگي محرومند ، همگي نشانگر خروج بشريت از حد اعتدال است كه برخي در بهره برداري از مواهب الهي راه اسراف و تبذير را در پيش گرفته اند. در آموزه هاي اصيل اسلامي و همچنين از منظر قرآن و روايات ، اسراف و تبذير امري نكوهيده به شمار مي آيد و تصريح به گناه كبيره بودن آن شده وترديدي در حرمت آن نيست. باتوجه به نسبي بودن اسراف و تبذير، اين پديده داراي عوامل وريشه هايي چون تربيت خانوادگي ، تقليد ، فساد اخلاقي ، ثروت اضلافي ، توليد و عرضه نادرست كالا و تبليغات رسانه اي است كه سبب نابساماني زندگي بشر امروز و اجتماع گشته است. توجه به آثار شوم فردي ، اجتماعي و اخروي اين بلاي خانمانسوز مشكلات فراواني را در حوزه فردي و اجتماعي به بار آورده كه نيازمند برنامه ريزي مسولان وسياستمداران حكومت اسلامي در تدوين خط مشي هاي برنامه هاي آينده و رشد و اعتلاي كشور و دستيابي به شيوه هاي صحيح موثر است. در اين راستا محقق ضمن تبيين مفهوم اسراف و تبذير ، به بررسي مصاديق ،عوامل و آثار و پيامد هاي اسراف پرداخته ،و برخي از نتايج مثبت پرهيز از اسراف را برشمرده و راهكارهاي ايجابي و سلبي را مطرح كرده است تا به اين وسيله ضمن افزايش آگاهي خوانندگان در پرهيز از اسراف و تبذير به رشد و بالندگي جامعه كمك شاياني كرده باشد.